Beeld je in dat de aarde onbewoonbaar is door een nucleaire oorlog en dat de mensheid zijn toevlucht heeft genomen in de Ark, een groot ruimtestation. Misdaden worden genadeloos met de dood bestraft, tenzij de overtreder minderjarig is. Wanneer het station in de problemen komt, worden honderd criminele tieners terug naar de aarde gestuurd. Zij ontdekken dat onze planeet bijna een eeuw na de kernoorlog toch nog bewoond is... Dat is het idee achter The 100. Om te weten te komen hoe het is om als tiener gedropt te worden op een vernietigde wereld, brengen we je een interview met de Australische actrice Eliza Taylor. Zij vertolkt de rol van Clarke Griffin, een van de leiders van The 100.
Wat voor persoon is Clarke?
Ik denk dat Clarke een geboren leider is. Ze wordt in een extreme situatie geduwd, zeker voor iemand van haar leeftijd en ze beseft dat ze verantwoordelijk is om haar gemeenschap in veiligheid te brengen. Haar belangrijkste doel is om een vredevolle samenleving te creëren, wat een hele opdracht is voor een 17-jarige. Ze brengt het er wel goed vanaf.
Hoe is de verwevenheid tussen Clarke en de personen waarmee ze haar tocht op aarde begint?
Het is een fantastische dynamiek. Monty en Jasper, twee van mijn favoriete personages, zorgen voor de komische momenten. Finn lijkt in het begin een coole kerel die zich weerspannig opstelt, maar gaandeweg leren we dat hij hetzelfde wil als Clarke vrede en een sterke samenleving op aarde. Octavia is één van de meer opstandige kinderen van The 100 omdat ze haar hele leven opgesloten zat. Vanaf het moment dat ze vrijkomt, is ze niet verlegen om haar mening te zeggen en soms botst het dan met Clarke.
Zijn er veel conflicten met Octavia?
Er zijn veel geschillen maar ze haten elkaar niet. Ze begrijpen elkaar beter dan mensen eerst zouden denken. Ondanks dat ze vaak met elkaar botsen, is er een wederzijds respect. In de eerste paar afleveringen zijn zij de enige prominente vrouwelijke personages die tijd met elkaar doorbrengen. Het zorgt voor een interessante en coole wisselwerking.
Wat speelt er zich af op de Ark terwijl jullie op aarde zijn?
Er gebeurt heel wat op de Ark. Er zijn heel wat panieksituaties, maar vanuit de Ark worden we gecontroleerd via onze polsbandjes. De mensen daar kijken naar onze vitale functies en het effect van straling op het menselijk lichaam, als er tenminste nog straling is. Abi, de moeder van Clarke, is ervan overtuigd dat de Ark klaar is om terug te keren naar de aarde en dat de kinderen het zullen overleven. Maar Kane en de kanselier hebben zo hun twijfels over de leefbaarheid van de planeet, wat zorgt voor bewogenheid op het ruimtestation.
Zijn er romantische gevoelens tussen Clarke en Finn?
Absoluut, het klikt tussen hen. Thomas (McDonnel, die Finn vertolkt) was fantastisch om mee samen te werken, erg open en we zijn eigenlijk aan het spelen wanneer we samenwerken. Zowel op als naast de set vormt iedereen eigenlijk een hechte groep. Dat klinkt misschien als een cliché maar het is gewoon zo. Ik heb goede vrienden leren kennen en dit is waarschijnlijk de beste cast waarmee ik ooit gewerkt heb. Ze zijn geweldig. Finn en Clarke lijken het eerst niet te kunnen vinden maar tegen het einde van de eerste aflevering merken ze dat ze hetzelfde willen en dat ze elkaar leuk vinden. Dat groeit nog doorheen de serie, wat de fans interessant zullen vinden.
Wat vind je het leukste aan deze rol?
Een heleboel. Ik ben graag de sterke vrouwelijke leider. Ik speelde vroeger altijd de opgesmukte, kribbige blondine. Dit is de eerste keer dat ik een sterk, slim meisje mag vertolken en volgens mij zet ik zo een goed voorbeeld neer voor jonge vrouwen die naar het programma kijken. Het is een eer om dat te mogen doen en zeker en vast een hoogtepunt.
Voor The 100 breng je veel tijd door in een woud. Ben je daarnaast ook een buitenmens?
Nee, niet echt. Veel mensen denken dat alle Australiërs echte natuurliefhebbers zijn maar ik ben zo niet. Ik ben nog nooit gaan kamperen, surfen of trekken. Tijdens de opnames heb ik meer dan ooit tevoren genoten van buiten te zijn, maar in tegenstelling tot Clarke voel ik me niet zo op mijn gemak in het woud.
Moest je trainen voor deze rol?
We moesten inderdaad wat trainen. We beschikten over een goed stuntteam en ik had een ongelofelijke persoonlijke trainer in Vancouver die mijn conditie op punt bracht. Echt trainen deden we eigenlijk enkel voor bepaalde scènes. We filmden zoveel dat het stuntteam ons de dingen voor de volgende scène uitlegde tijdens de lunchpauze. Het ging allemaal heel snel. Ze zeiden dit is wat je moet doen dus je moet zo slagen of stampen.' Ik heb heel wat bijgeleerd. Er was een scène waarin ik moest vechten maar ik had geen idee hoe ik daarin moest beginnen. Het stuntteam heeft me toen moeten helpen om mijn girl power aan te wakkeren!
Wordt de serie donkerder naarmate ze vordert?
Ja. De eerste aflevering is nog behoorlijk rustig, maar vanaf de tweede, derde, vierde... wordt alles zwaarder en donkerder. We gaan steeds verder in deze bizarre situatie. Het is erg leuk om naar te kijken en ik kan niet wachten tot mensen meer van de serie gezien hebben.
Wat zijn jouw persoonlijke hoogtepunten van seizoen één?
Het was een geschifte ervaring die als een wervelwind voorbij ging. Het hoogtepunt voor mij was samenwerken met de cast en iedereen leren kennen. Ik heb hier vrienden voor het leven gemaakt. Mijn favoriete deel was de traditie die we Sunday Classic noemden. Elke zondag kookte ik een maaltijd voor de cast en crew. Koken is één van mijn favoriete bezigheden, het is als therapie voor mij. Ik nodigde iedereen zondag uit bij mij en we brachten dan vier à vijf uur door in de keuken om een feestmaal te bereiden. Nadien aten we, speelden we muziek en waren we allemaal opgewekt. Die liefde voor koken heb ik van mijn vader. Hij is een geweldige kok en toen ik jong wa s leerde hij me koken.
Benieuwd om te zien hoe honderd tieners het ervan af brengen op een planeet die verwoest is door een kernoorlog? The 100 ligt vanaf nu in de winkelrekken! Bovendien kan je nog tot 29 juli deelnemen aan onze wedstrijd voor het eerste seizoen van The 100!