"Mensen denken dat ze veel complexer kunnen communiceren dan dieren, maar dat is niet altijd waar. Wat we zien bij zeehondenjongen is verbazingwekkend: zelfs op de leeftijd van vier weken lijken ze al een heel precieze en flexibele timing in hun roep te hebben, in zekere zin vergelijkbaar met de afwisseling die we in menselijke gesprekken zien", zegt Ravignani.
Mama!
De onderzoeker ontwierp om dat aan te tonen een zogenaamde playbacktest, een techniek die ook gebruikt wordt bij menselijke baby's. Hij testte een vier weken oude zeehondenpup die geïsoleerd verbleef in het Zeehondencentrum Pieterburen. Daarvoor bereidde hij audiotracks voor met stemmen van andere pups. Sommige leken zich dichtbij te bevinden, anderen klonken veraf. Deze puproepen werden traag of snel afgespeeld om te testen hoe het diertje reageert als zijn soortgenoten onvoorspelbaar beginnen te roepen. Wat bleek? De zeehondenpup paste zich snel aan aan het ritme van zijn collega-pups, om te vermijden dat ze op hetzelfde moment om hun mama riepen.
Ravignani herhaalde zijn onderzoek met andere zeehondenpups. Ook zij konden slim inspelen op de roep van andere zeehondjes.