Voor het eerst in 14 jaar heeft een internationaal duikteam de site onderzocht. De expeditie werd gefilmd en die beelden tonen aan hoe de toestand van het wrak er verder op achteruitgaat. "Titanic keert terug naar de natuur", zegt Parks Stephenson, een Titanic-historicus die deel uitmaakte van de expeditie, aan de BBC. Hij zei dat het schokkend was om te zien hoeveel al weg is, zoals het bad van de kapitein. "Het hele dekhuis aan die kant stort in en neemt de luxehutten met zich mee."
In twee gescheurd
De Titanic liep tijdens haar doop en meteen ook finale duik 107 jaar geleden al bijzonder zware averij op. Het schip brak, zoals prachtig geïllustreerd in de gelijknamige film uit 1997, in tweeën en de achtersteven implodeerde bij het zinken volledig. Bij vorige duikexcursies werd dan ook vooral de voorsteven onderzocht, omdat dat deel min of meer intact bleef. Beide wrakstukken liggen overigens op 600 meter van elkaar verspreid op de zeebodem.
Halomonas titanicae
Eerder was al duidelijk geworden dat het wrak van de Titanic snel tekenen van achteruitgang vertoont. De bacterie die daarvoor verantwoordelijk was, kreeg de naam halomonas titanicae. "Het micro-organisme doet zich te goed aan al het ijzer van de Titanic, waardoor poreuze roestformaties ontstaan die uiteindelijk als poeder uiteenvallen", zegt Clare Fitzsimmons, een wetenschapper op de expeditie.
Andere factoren die het verval van de Titanic beïnvloeden, zijn erosie door het zoute water en sterke zeestromingen. De Titanic bevindt zich op bijna 4 km onder het oppervlak van de Atlantische Oceaan, zo'n 600 km voor de kust van Canada. Wetenschappers geloven dat er binnen enkele decennia helemaal niets meer van het schip zal overblijven.