Dat laatste is niet meer dan logisch. De West-Vlamingen domineren de Belgische competitie al jaren, getuige vier landstitels op rij. De laatste keer dat ze géén kampioen werden was in 2012. Sindsdien is het al Roeselare wat de klok slaat, terwijl de ploeg ook kan rekenen op de nodige continuïteit. Zo moet trainer Emile Rousseaux amper nieuwkomers inpassen. De enige noemenswaardige wijziging in zijn kern is het vertrek van Joppe Paulides, die vervangen werd door Miquel Angel Fornès.
De uitdagers
Zoveel standvastigheid staat in schril contrast met de enige twee ploegen die in staat worden geacht om Roeselare iets in de weg te leggen: Maaseik en Aalst. De Limburgers wachten al sinds 2012 op een nieuwe titel en schopten het vorig seizoen tot in de finale van de play-offs, maar de Argentijnse coach Daniel Castellani heeft flink wat nieuwe spelers onder zijn hoede.
Dat geldt ook voor Johan Devoghel bij Lindemans Aalst, zoals Asse-Lennik vanaf dit seizoen heet. Na twintig jaar heeft de club afscheid genomen van sporthal Molenbos in Zellik om neer te strijken in het nieuwe sportcentrum Schotte in Aalst. Vorig seizoen sloot Asse-Lennik de reguliere competitie nog af op de eerste plaats, maar in de play-offs liet het het enigszins afweten.
Degradatie
Los van de strijd om de titel belooft het dit seizoen ook in de onderste regionen spannend te worden. Voor het eerst sinds het seizoen 2012-2013 zal er opnieuw een van de tien ploegen uit de hoogste afdeling zakken om sportieve redenen. Op de eerste speeldag is Maaseik zaterdag te gast in Gent, terwijl Aalst op bezoek gaat bij Menen. Roeselare begint zondag aan de competitie met een uitwedstrijd in en tegen Antwerpen.