Voor sommigen is het een vorm van meditatie, anderen geeft het een gevoel van verbondenheid met hun omgev, maar de meeste wandelaars doen het zonder na te denken: een stapel van stenen maken in de natuur. Het lijkt onschuldig op het eerste zicht, maar dat is het niet. Het is zo schadelijk dat het ondertussen verboden is in Wales, IJsland, op het Isle of Skye in Schotland en Aruba.
Drie redenen
'Cairns', zoals de stapels in het Engels worden genoemd, hadden vroeger als doel wandelaars in de wildernis de weg te wijzen. Dat doen ze nu in afgelegen gebieden nog steeds. Maar als er overal stapels stenen staan, weten wandelaars niet meer waar ze zijn of welke richting ze moeten volgen en kunnen ze verdwalen.
Een andere reden is de regel die geldt in de natuur: 'Take nothing but photographs, leave nothing but footprints'. We willen in de natuur weg zijn van mensen en alles wat we maken. Dat effect verdwijnt als je overal herinnerd wordt aan de aanwezigheid van de mens.
De laatste en belangrijkste reden is de schade die wordt aangericht aan de natuur. Het wegnemen van stenen veroorzaakt erosie omdat het zand onder de steen weg kan spoelen. Ook de woonplaats van insecten, salamanders, krabben,... wordt vernield als je een kei verplaatst.