Het Chileense voorzitterschap van de klimaatconferentie in Madrid heeft afgelopen namiddag nieuwe ontwerpteksten aangekondigd, nu de onderhandelingen blijven aanslepen. De vorige teksten, die er kwamen na nachtelijke onderhandelingen, vielen op een koude steen. De klimaattop van de Verenigde Naties was op 2 december van start gegaan en had gisteren afgelopen moeten zijn. Maar net als bij vele voorgaande klimaatconferenties, zijn verlengingen nodig om tot een akkoord te komen.
Zo loopt de discussie vast op artikel 6 van van het klimaatakkoord van Parijs (2015). Dat punt voorziet de invoering van marktmechanismen voor de handel in emissies. Op de COP24-top in het Poolse Katowice een jaar geleden kwamen er al geen regels uit de bus voor dergelijke globale koolstofmarkten.
Ook over de klimaatambities zijn de meningen verdeeld. Verschillende partijen, de Europese Unie en de kwetsbare landen op kop, willen een duidelijke oproep voor een verhoging van de doelstellingen voor uitstootreductie van broeikasgassen in 2020. Maar andere landen staan hier dan weer op de rem. De tot nu genomen engagementen zijn alleszins niet verenigbaar met de doelstelling van het klimaatakkoord van Parijs. De landen kwamen toen overeen om de opwarming van de Aarde te beperken tot 2 graden, in vergelijking met de pre-industriële periode, en indien mogelijk tot 1,5 graad. Met de huidige engagementen is de blauwe planeet echter op weg naar een opwarming van 3 graden aan het einde van deze eeuw.
De ontwerpteksten die zaterdagochtend gedistilleerd werden, zijn uiterst lauw onthaald. Ze kunnen voor vele partijen, bijvoorbeeld de EU, niet door de beugel. Voorzitter Chili startte daarop bilateraal overleg en kondigde nadien tijdens een persconferentie "ambitieuzere" teksten aan. Indien er voldoende steun gevonden wordt, zou de publicatie van de teksten kunnen volgen, gevolgd door een plenaire slotsessie.
Verschillende ngo's hebben alvast het einde van de 25e VN-klimaattop niet afgewacht om aan de alarmbel te trekken. Bij de milieuorganisaties is er heel wat frustratie en ontgoocheling over eindeloze discussies tussen de landen. Dat staat meer dan ooit in fel contrast met de urgentie van de klimaatkwestie, klinkt het.
bron: Belga