Het was Van Avermaet zelf die in de finale het vuur aan de lont stak. Toen Preben Van Hecke als laatste overlever van de vroege vlucht werd opgepeuzeld, opende de kopman van BMC de debatten op de laatste beklimming van de Kemmelberg.
In het zog van Van Avermaet glipten zowat alle kandidaten op de overwinning mee, maar de kopgroep van veertien bleek iets te groot. Vijf renners sprongen weg, met naast de uiteindelijke winnaar ook nog Jens Keukeleire, Peter Sagan, Niki Terpstra en vreemde eend in de bijt Søren Kragh Andersen.
Ook die kopgroep spatte uit elkaar. De twee Belgen sloegen een kloofje, terwijl Terpstra en Sagan elkaar in de achtervolging het wit uit de ogen keken.
Toen duidelijk werd dat de winnaar vooraan zat, speelden Van Avermaet en Keukeleire in de slotkilometer nog een bloedstollend spelletje blufpoker. De olympische kampioen moest de spurt op kop aangaan, maar hield stand.
Voor de Oost-Vlaming is het na de Omloop Het Nieuwsblad en de E3 Harelbeke al de derde (semi-)klassieker die hij dit seizoen naar zijn hand zet. Naast een flinke boost aan zijn palmares levert dat voorlopig ook de leidersplaats op in het WorldTour-klassement.
Van Avermaet telt al bijna 300 punten meer dan eerste achtervolger Sagan. Van eeuwige verliezer is hij ineens een rasechte winnaar geworden. En dat tot zijn eigen verbazing.
«In tegenstelling tot andere seizoenen lukt het nu wel om het af te maken», klinkt het. «Alles zit eindelijk mee, het loopt zo gemakkelijk. Na dit schitterende drieluik ben ik ontegensprekelijk favoriet voor de Ronde van Vlaanderen. Ik kan me nu niet meer wegsteken.»