De tennisloopbaan van Steve Darcis zit erop. De 35-jarige Luikenaar verloor in de eerste kwalificatieronde van de Australian Open, zijn afscheidstoernooi. De 21-jarige Fransman Elliot Benchetrit (ATP 229) vloerde 'Shark' met twee keer 7-5. "Ik was vandaag niet heel goed", reageerde Darcis ontgoocheld. "Het was niet eenvoudig. Ik probeerde te doen wat ik kon met de wapens waarover ik beschikte. De voorbije dagen heb ik niet mijn beste tennis gespeeld. Niettemin had ik twee setpunten in de eerst set. Twee keer komt hij weg met een volley die de netrand raakt. Als ik de eerste set win, verandert dat alles. Maar goed, dat is tennis. Ik kreeg kansen maar heb die niet gegrepen. Hij deed dat wel. Dit is het einde, op een bepaald moment stopt het. Alleen is het jammer dat het zo moet eindigen in de eerste kwalificatieronde van een grandslam. Maar dat maakt deel uit van het spel."
Darcis zegt op zijn 35e nog wel spelplezier te hebben, maar zijn rechterelleboog bezorgt hem te veel last. "Ik heb nog wel zin om te spelen, maar het probleem is dat ik te veel pijn heb. Als je met pijn op het terrein staat en in het dagelijkse leven ontstekingsremmers moet nemen, dan is het moment gekomen om aan iets anders te denken. Mijn lichaam en mijn hoofd willen niet meer mee."
Darcis won in zijn lange carrière twee ATP-toernooien (Amersfoort 2007 en Memphis 2008), speelde twee keer de finale van de Davis Cup (in 2015 en 2017) en stuntte met een onvergetelijke zege tegen Rafael Nadal op Wimbledon in 2013. Maar hij kende ook heel wat blessureleed.
"Het is lastig om te verwoorden wat nu in mijn hoofd omgaat", legde hij uit. "Ik vind het jammer dat het voorbij is. Ik speel tennis sinds mijn zesde, ben prof sinds 2002. Ik mag terugblikken op een correcte carrière, heb een mooi klassement gehaald (38e in mei 2017), heb hoogtes en laagtes gekend. Qua souvenirs is er natuurlijk mijn zege tegen Nadal, maar ook sommige overwinningen in de Davis Cup, mijn zege tegen Berdych op de Olympische Spelen (in 2012), mijn eerste ATP-titel, mijn eerste toernooiwinst in een Challenger, in een Futures. Alle eerste keren zijn belangrijk. Het zijn momenten die je niet vergeet."
Op de vraag welk beeld Darcis hoopt dat men van hem zal onthouden, moet hij lachen. "Laten we zeggen dat ik hoop dat het een beeld is van iemand die niet opgaf, die alles heeft gegeven wat in hem zat en die het maximum uit zijn potentieel heeft gehaald. Ik hoop dat men dat onthoudt. Nu droom ik ervan om vijf jaar in mijn bed te liggen (sic) en mijn dochters terug te zien. In de kleedkamer moest ik geen traantje laten maar het was wel moeilijk. Ik heb een krop in de keel want ik draai een belangrijke bladzijde in mijn leven om."
Een tweede carrière loert al om de hoek. Darcis gaat immers aan de slag als trainer bij de Franstalige Tennisfederatie AFT. "In maart begin ik bij de plus 18-jarigen, met het Team Pro. Het is een mooi project, er lopen goede spelers rond, jongeren die gemotiveerd zijn. Ik heb zelf ook zin om aan iets nieuws te beginnen, ook al zal ik de adrenaline van een wedstrijd missen."
Darcis wil ook blijven sporten. "Er mag maximum vijf kg bij", lacht hij. "Ik moet dus blijven bewegen, anders worden het er vijftien. Als jongerencoach ben ik overigens verplicht om in vorm te zijn."
Darcis proefde in 2018 al van het coach zijn toen hij onder meer Yanina Wickmayer begeleidde op Wimbledon en de US Open. Op termijn wordt hij genoemd als opvolger van Johan Van Herck bij de Davis Cup-ploeg. "Ik weet er niets van. Het is niet aan mij om die beslissing te nemen", benadrukt de Luikenaar. "Vandaag is Johan daar en hij levert ongelofelijk werk. De toekomst zal uitwijzen of mij ooit de vraag wordt gesteld. Uiteraard heb ik er wel zin in, maar het is niet aan mij om de knoop door te hakken. De ervaring op de recente ATP Cup als Belgische coach was super. Het was de beste competitie die ik meemaakte. De plaats, het format, de gemotiveerde spelers, alles was aanwezig. Ik heb er alles gegeven. Het is aan anderen om te oordelen of het goed was, maar het was alleszins heel leuk."
bron: Belga