Een spuitorgasme komt maar bij een minderheid van de vrouwen voor, voornamelijk wanneer de G-spot gestimuleerd wordt.
Voor een onderzoek van International Society for Sexual Medicine werden 7 vrouwen onderzocht die met regelmaat squirten wanneer ze klaarkomen. Er werd niet enkel de samenstelling van de geëmitteerde vloeistof onderzocht, maar ook of er een verschil was in de samenstelling vóór en na seksuele opwinding.
Stalen
Tijdens het onderzoek werden echografiën gemaakt en urine-samples afgenomen na het vrijwillig urineren, tijdens de seksuele stimulatie (alvorens het squirten) en direct na het squirten. Ureum, creatinine, urinezuur en prostaat-specifiek antigen werden aangetroffen in alledrie de samples, in vrij gelijke concentraties.
Na het vrijwillige urineren was de blaas volledig leeg, tijdens de seks raakte deze weer vol en na het squirten was deze weer helemaal leeg. Wel was er één klein verschil in consistentie wat betreft de stalen nét voor en na het squirten: hierin werd bij 5 van de 7 vrouwen prostaatafscheiding aangetoond, dat niet aanwezig was in de eerste vrijwillige' sample.
Maar voor alle duidelijkheid: het blijft gewoon urine, elke vrouw met een blaas kan het, en het is dus geen uniek gebeuren dat zich slechts bij een geselecteerd groepje vrouwen manifesteert. De samenstelling kan iéts anders zijn bij sommige vrouwen, maar het overgrote gedeelte van de ontsnappende vloeistof blijft niets meer en niets minder dan plas.
Bedenking
Omdat het vrouwelijk ejaculaat een mengsel is van verschillende vloeistoffen en omdat urine geproduceerd tijdens seksuele opwinding anders van samenstelling is dan gewoonlijk, lijkt dit squirtvocht niet op urine en smaakt het ook niet zo.
Ook zeggen vrouwen die squirten dat dit vocht niet naar urine ruikt. Dat klopt, omdat de andere stoffen in dit vocht de geur veranderen en bovendien urine die tijdens seks wordt geproduceerd veel wateriger is dan anders.