De Israëli's trekken dinsdag naar het stemhokje om een nieuw parlement te kiezen. Premier Benjamin Netanyahu, die steeds meer in het nauw gedreven wordt wegens corruptieschandalen, en nadien Benny Gantz slaagden er na de verkiezingen van 9 april niet in een regering te vormen binnen de maximumtermijn en daarom vindt een nieuwe stembusslag plaats. Netanyahu, die binnen zijn rechts-conservatieve partij Likoed op steeds grotere tegenstand botst, lanceerde vorige week een plan om 30 procent van de Westelijke Jordaanoever bij Israël in te lijven als hij de verkiezingen wint. Een laatste kunststukje of een aanzet tot een nieuwe termijn voor de ervaren rot? Bij de verkiezingen van 9 april behaalde Likoed van Netanyahu 35 parlementszetels, evenveel als de Blauw-Wit partij van voormalig opperbevelhebber van het leger Benny Gantz. Hij vaart een centrumkoers, wat Netanyahu al diverse keren verleidde om hem "een linkse zwakkeling" te noemen. Likoed had net iets meer stemmen behaald dus mocht Netanyahu een coalitie proberen vormen. Toen dat niet lukte, kreeg Gantz de kans, maar ook hij slaagde niet in zijn opzet. Nieuwe verkiezingen dus.
Intussen moet Netanyahu binnen zijn partij opboksen tegen steeds meer oppositie vanwege zijn vermeende autoritaire leiding én riskeert hij in oktober voor een hoorzitting te worden gedaagd wegens beschuldigingen van corruptie. De enige manier om die hoorzitting nog te ontlopen, is in de hoedanigheid van minister, die geniet van onschendbaarheid. Dat Netanyahu, die kan teren op meer dan dertig jaar ervaring in de politiek, zich zal weren als een duivel in wijwatervat, staat als een paal boven water.
Dat bleek al toen Netanyahu vorige week verkondigde dat hij een groot deel van de Westelijke Jordaanoever wil annexeren, als hij verkozen wordt. Zijn uitspraken kwamen hem op grote kritiek te staan: niet alleen van de Palestijnse leider Mahmoed Abbas, die dreigde alle bestaande verdragen met Israël op te zeggen, ook de Arabische Liga noemde het "een gevaarlijke ontwikkeling". De Europese Unie had het dan weer over "een stap die de vrede tussen Israël en de Palestijnen compromitteert". De Amerikaanse president Trump, gewoonlijk een trouwe bondgenoot van Netanyahu, hulde zich in opvallend stilzwijgen.
Netanyahu doelt op de Jordaanvallei en een gebied aan de noordkant van de Dode Zee. Er wonen circa 10.000 Israëlische kolonisten en 65.000 Palestijnen, me als grootste stad Jericho. Het is duidelijk dat Netanyahu naar de stem hengelt van de rechtse kiezer en de 400.000 joodse kolonisten die tussen ongeveer 3 miljoen Palestijnen wonen op de Westelijke Jordaanoever.
Niet dat Gantz een heel andere mening is toegedaan: ook hij zei tijdens de kiescampagne dat de Jordaanvallei "altijd onder onze controle zal blijven".
Naast de kwestie van de annexatie, waarover beide hoofdrolspelers het in grote lijnen eens zijn, kwamen in de campagne weinig substantiële zaken aan bod: het wordt duidelijk opnieuw een strijd tussen de twee kopstukken. De vraag is of de winnaar deze keer wel een coalitie op poten krijgt.
Naast Likoed en Blauw-Wit is er onder meer ook nog de traditionele Labor-partij, maar die deed het bij de verkiezingen zeer slecht: in een kartel met de liberale partij Gesher behaalde ze 6 van de 120 parlementszetels.
De Palestijnse partijen in Israël trekken naar de stembus met een eenheidslijst. De Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever hebben geen stemrecht.
Uit de laatste peilingen blijkt alvast dat Likoed en Blauw-Wit opnieuw een nek-aan-nekrace zullen uitvechten: ze torenen met elk 31 procent van de stemmen ver uit boven de rest, die nauwelijks aan 10 procent geraakt.
bron: Belga