Met Italië-Spanje stond in het Stade de France een heruitgave van de vorige EK-finale op het programma. In het olympische stadion van Kiev maakte La Furia Roja vier jaar geleden brandhout van de Azzurri, die toen met het schaamrood op de wangen afdropen na een 4-0 pandoering. Een olympiade later stonden er twaalf overlevenden op het veld in Saint-Denis: vijf in het Italiaanse kamp, zeven in het Spaanse.
De Gea in een schiettent
Hoewel de titelverdedigers vooraf als favoriet bestempeld werden, waren het de blauwhemden die vanaf de aftrap in het offensief trokken. In de eerste helft was er maar één Spanjaard die zich in the picture kon spelen: David de Gea. Het sluitstuk van Manchester United moest in de eerste tien minuten tot tweemaal toe de meubelen redden voor de uittredende Europese kampioen. Eerst schudde hij een geweldige save uit zijn handschoenen op een kopbal van Pellè, om twee minuten later diens maatje Giaccherini van een geweldige omhaalgoal te houden, weliswaar met wat hulp van de doelpaal. Spanje was nergens en een Italiaans doelpunt hing in de lucht, al viel het pas tien minuten voor de rust. Na een vrije trap van Eder was het de ervaren verdediger Chiellini (foto midden) die het leer in doel prikte. Een oververdiende voorsprong en meteen de eerste tegengoal voor Spanje in de knock-outfase van een EK sinds... 2000. Bij de rust had de rekening hoger kunnen oplopen, ware het niet dat uitblinker De Gea nog maar eens zijn kunnen toonde op een geweldig schot van Giaccherini.
Pellè doet het weer
In de tweede helft gingen de Italianen op hun elan door, al moest nu ook Buffon zich een paar keer onderscheiden. In zijn 160ste interland hield de kapitein van de Azzurri de Spaanse topschutter Morata van de gelijkmaker, terwijl ook Iniesta zijn kooi met een fraaie volley onder vuur nam. Tussendoor bleef het uitkijken voor de vinnige Italiaanse tegenprikken, al bleef het met die ene goal voorsprong een nagelbijtende bedoening. In de slotminuut leek Italië nog even het deksel op de neus te krijgen toen Piqué plots voor Buffon opdook, maar opnieuw trok die laatste aan het langste eind. Pas in de toegevoegde tijd zorgde Pellè, net als tegen de Rode Duivels, voor de verlossing. Aan de zijlijn ging bondscoach Antonio Conté helemaal uit zijn dak, goed beseffende dat zijn ploeg stilaan een serieuze kandidaat is voor de Europese titel, en dat ondanks een zogezegd mindere generatie'. Het werpt meteen ook een ander licht op de openingsmatch van de Rode Duivels, die zich net als Spanje lieten aftroeven door het tactische vernuft en de niet aflatende strijdlust van La Squadra.
Duitsland
In de kwartfinales staan de Italianen opnieuw voor een zware dobber. In Bordeaux nemen ze het zaterdagavond om 21 uur op tegen wereldkampioen Duitsland, dat zelf een vlotte 3-0 zege boekte tegen Slovakije. Joachim Löw en de zijnen zullen er toch niet helemaal gerust in zijn...