Greg Van Avermaet (CCC) heeft zondag de tiende editie van de Grote Prijs van Montreal (WorldTour) gewonnen. Na 219,6 kilometer hield de 34-jarige Oost-Vlaming in de sprint de Italiaan Diego Ulissi en de Spanjaard Ivan Garcia achter zich. Tim Wellens werd vierde. Guy Sagiv, Ryan Anderson, Matteo Dal-Cin, Charles-Étienne Chrétien en Nick Zukowsky kleurden de wedstrijd met een vroege vlucht, die maximaal 5:54 kreeg. In een aantrekkelijke finale opende Remco Evenepoel de debatten op 59 kilometer. Onze jonge landgenoot deed de anderen pijn, onder meer Geraint Thomas, de Tourwinnaar van 2018, moest het peloton laten rijden. Wat later versnelde Evenepoel nog een keer en sloeg hij een klein kloofje. Het was evenwel nog ver. De voorsprong van de vluchters zakte wel snel, maar Evenepoel werd weer bijgebeend, waarna Vincenzo Nibali even wegsprong met twee anderen. Ook zij kenden geen succes. Wel was de voorsprong van de koplopers gezakt tot slechts driekwart minuut. Vooraan bleven uiteindelijk enkel nog Chrétien en Zukowsky over. Ook Laurens De Plus deed zijn duit in het zakje in de achtervolging. Toen hij op kop kwam, werd het peloton verder uitgedund en zakte de voorsprong van het leidersduo verder.
Finaal werd met Zukowsky de laatste vluchter gegrepen. De snelheid lag hoog, om de haverklap waren er kleine aanvallen, zonder al te veel succes. Pech viel er ook te noteren voor Evenepoel op 23 kilometer van de finish. Hij stond langs de kant met materiaalpech en het zou duren tot op 17 kilometer vooraleer hij weer de aansluiting kon maken met het peloton. Intussen was Nathan Earle er vanonder gemuisd, maar ook hij zou het niet tot het einde uitzingen. Net voorbij het ingaan van de slotronde werd hij gevat. Het viel niet meer stil.
Nans Peters van AG2R trok op pad op de klim en sloeg een mooie kloof. Achter hem werd een groepje van zo'n 15 renners gevormd, met Tim Wellens en Greg Van Avermaet, ook met Peter Sagan, Vincenzo Nibali, Enric Mas, Julian Alaphilippe, maar zonder Michael Matthews, vrijdag winnaar in Quebec en vorig jaar in Montreal. Hij moest passen op de helling en zou niet meer terugkeren.
Peters werd gegrepen, meteen daarna zette zijn ploegmaat Benoît Cosnefroy aan. Het tempo in de achtervolgende groep was even zoek, iedereen keek naar elkaar. Na wat getreuzel zette Wellens aan. Hij kreeg Mas met zich mee, maar die nam niet over. Achter hen probeerde Sagan met Avermaet het kloofje te overbruggen. Wellens kwam dichter bij de Fransman, maar die bleek sterker dan verwacht en bleef enkele meters voorsprong houden. Toen Wellens ging zitten, nam Mas dan toch over. Hij effende het pad voor Alaphilippe, die op 3 kilometer zelf aanging. Hij raakte wel bij Cosnefroy, maar de anderen waren niet ver en het duo werkte niet samen. Uiteindelijk kwam alles toch bij elkaar. In de sprint toonde Van Avermaet nog eens zijn sterke eindschot
Voor Van Avermaet, afgelopen vrijdag in Quebec nog derde, is het de derde zege van het seizoen, na ritten in de Ronde van Valencia (2.1) en de Ronde van Yorkshire (2.BC). In Montreal volgt hij de Australiër Michael Matthews op de erelijst op. Zelf won Van Avermaet de wedstrijd al een eerste keer in 2016. Wellens was in 2015 de eerste Belgische winnaar.
.
bron: Belga