De iconische 'International Orange' kleur van de Golden Gate Bridge in San Francisco was eigenlijk niet bedoeld. Als het van de Amerikaanse marine afhing, was de brug zwart-geel gestreept. Het zwart-gele kleurschema werd overwogen om puur praktische redenen.
Omdat de brug bestaat uit een staalvariant, moest die een degelijke verflaag krijgen om te voorkomen dat ze zou roesten. De zoute lucht en de karakteristieke mist maakte de problemen alleen maar groter. Vooral de mist baarde de architecten grote zorgen. Het laatste dat je zou willen is dat een groot schip tegen de meer dan 30 miljoen euro kostende brug zou varen.
Dus tijdens de constructie in de jaren 30' kwam Defensie zich moeien. Het leger was initieel tegen de bouw van de brug, want als ze zou instorten, zouden de schepen in San Francisco Bay geen kant meer op kunnen. Toen ze dan toch akkoord gingen met de bouw stelde het leger voor de brug te schilderen in een bijenpatroon.
Al een geluk gebeurde dit niet. Toen de stalen balken aankwamen op de werf waren ze reeds met de internationaal gebruikte oranje-primer behandeld. Het oorspronkelijke plan was om de basislaag te overschilderen in het zwart of het grijs, of het militaire streepjespatroon.
Architect Irving Morrow schreef een lang rapport als advies dat elk aspect van het uiterlijk van de brug behandelde. Uiteindelijk concludeerde Morrow dat het 'International Orange' prima was. Het paste in de omgeving, gaf een mooi contrast met de heldere blauwe hemel waar Californië zo bekend voor staat en nog belangrijker was dat de kleur helder genoeg om te zien in de mist. En zo werd geschiedenis geschreven.