Dat je de grond onder je voeten voelt wegzakken bij een relatiebreuk is niet abnormaal: een zwaar gebroken hart kan een hele reeks psychologische en fysieke symptomen - van slapeloosheid tot klinische depressie - oproepen. In extreme gevallen kan het 'gebroken hartsyndroom', waarbij iemands harts stopt met het naar behoren pompen van bloed na een emotionele shock, zelfs leiden tot de dood. Gelukkig wijzen recente studies uit dat we je aan stukken gescheurde hartenkamers weldra zullen kunnen lijmen. The Guardian lijst de recente doorbraken voor je op.
Kalmeermiddel
Zo vond een studie van de Technische Universiteit van Madrid dat propofol, een kalmeermiddel dat gebruikt wordt bij anesthesie, ook gebruikt kan worden om de pijnlijke herinneringen van een relatiebreuk te vergeten. Het onderzoek ging hoofdzakelijk over de verlichting van posttraumatische stressstoornissen, maar aangezien het onverwacht verlies van een geliefde ook traumatisch kan zijn, kan het ook toegepast worden op gebroken harten. Deelnemers van de studie kregen het goedje ingespoten vlak nadat ze terugdachten aan een angstige herinnering en, wanneer ze 24 uur later gevraagd werden om die herinnering terug te vertellen, bleek de herinnering minder levendig te zijn. "De combinatie van anesthesie met het oproepen van een emotioneel geladen herinnering schaadt de daaropvolgende herinnering ervan", zegt hoofdauteur Bryan Strange.
Apps
Bepaalde Engelstalige apps zoals 'Mend', 'Rx Breakup' en 'Break-up boss' beloven je advies en afleiding om de pijn van een gebroken hart te verzachten. Onzin, lijkt het, maar toch zit er logica achter: een studie van de Universiteit van Cambridge vond dat gelijkaardige hersentraining-achtige spelletjes je konden helpen om je impulsief - en soms gênant - gedrag na een relatiebreuk in te perken en je zelfcontrole te verbeteren. Onderzoekster Barbara Sahakian, professor neuropsychologie, lanceerde in dat kader de app 'Decoder'. Die zou naast afleiding ook zorgen voor een groter concentratievermogen.
Weg met de stimulerende middelen
"Liefde is zeer verslavend", zegt Sahakian. "Het is alsof je beloningssysteem door die ene persoon wordt geactiveerd. Als ze je verlaten, moet je af van die gebruikelijke, dwangmatige behoefte om ze te zien, hen te sms'en en hun stem te horen ... De beste manier om dat te doen is door jezelf af te leiden en je tijd op andere manieren te gebruiken." Biologisch antropologe Helen Fisher treedt haar bij. In haar onderzoek, waarbij ze MRI-scans gebruikt, zag ze dat na een afwijzing in de liefde dezelfde delen van de hersenen oplichten als diegene die geassocieerd worden met enerzijds verlangen en obsessie en anderzijds gokken en verslaving. Haar advies is dan ook om alle herinneringen aan je geliefde - brieven, foto's en dergelijke - weg te gooien en alle contact te verbreken. Enkel op die manier kom je van je verslaving vanaf.
Experimentele behandelingen
Andere, meer controversiële behandelingen zoals 'neurologische feedback' zijn ook een optie om sneller over je ex heen te geraken. Het doel van neurologische feedback is om je hersengolven "opnieuw te trainen" en ongewenste activiteit te minimaliseren door middel van elektro-encefalografie. De "patiënten" dragen daarbij een hoedje met elektrische draden die de hersengolven volgt en deze vertaalt in audio- of visuele signalen. Hoewel de behandeling in de wetenschappelijke gemeenschap nog steeds als experimenteel wordt gezien, suggereren vroege, kleinschalige tests dat het symptomen van depressie evenals ADHD en PTSS kan verlichten.
Brian Earp, onderzoeker in de psychologie, filosofie en ethiek aan de Universiteit van Oxford, gelooft dan weer in "anti-liefde biotechnologie". Selectieve serotonine-heropnameremmers, een veelgebruikt type antidepressiva, kunnen een afstompend effect hebben op ons vermogen om te geven om de gevoelens van anderen - ook onze romantische partners. Maar Fisher en Earp waarschuwen voor de ethische gevolgen van een marktversie van die biotechnologie. Wat als die immers gebruikt worden om andermans relaties te dwarsbomen? Ook met het vervagen van herinneringen is het oppassen geblazen: "veel van onze onaangename herinneringen hebben ons als individu en als samenleving geholpen ons toekomstig gedrag dienovereenkomstig aan te passen", zegt Strange.
Maar wat is nu dé ultieme remedie tegen hartzeer? Biologisch antropologe Fisher volgt alvast de volkswijsheid: enkel tijd heelt de diepste wonden.