Een kopgroep van veertien, met liefst vijf Belgen, trok al vroeg in de etappe in de aanval. Bergkoning Tim Wellens (Lotto Soudal) kreeg voorin het gezelschap van zijn ploegmakker Thomas De Gendt en verder ook landgenoten Xandro Meurisse (Wanty-Gobert), Serge Pauwels (CCC) en Dylan Teuns (Bahrain-Merida, foto). Andere opvallende namen in de kopgroep waren de Italiaan Giulio Ciccone (Trek-Segafredo), winnaar van het bergklassement in de Giro, de Duitse hardrijder Nils Politt (Katusha) en zijn landgenoot, spurtbom Andre Greipel (Arkéa Samsic). Hun voorsprong bedroeg maximaal acht minuten.
Steil slot
Op 35 km van de aankomst vond De Gendt dat het te traag ging. De Oost-Vlaming trok ten aanval en pakte snel een halve minuut, maar op twintig kilometer van de meet werd hij weer gegrepen. Drie landgenoten (Teuns, Wellens en Meurisse) gingen op de voorlaatste helling, de Col des Chevrères, aan de haal met Ciccone. Op de steile flanken naar La Planche des Belles Filles sneuvelden Wellens en Meurisse. Teuns en Ciccone reden samen naar de meet en de Limburger toonde zich de sterkste op de steile slotmeters.
Teuns bezorgt zijn team Bahrain-Merida een eerste ritzege ooit in de Ronde van Frankrijk. Het is ook de eerste Belgische ritzege sinds 2016, toen Greg Van Avermaet en Thomas De Gendt etappes wonnen. Vandaag krijgen de spurters een nieuwe kans in de etappe van Belfort naar Chalon-sur-Saône, met 230 kilometer de langste etappe in deze Tour.
"Dit is niet te geloven"
"Dit moet nog binnendringen", schudde Teuns het hoofd tijdens het flashinterview. "Dit is ongelooflijk. Ik wist sinds de Dauphiné dat ik goed was en werkte daarna nog een beetje, maar ook niet te veel, want veel tijd was er niet meer. Maar om deze week al te kunnen winnen, dat is ongelooflijk. Ik had het niet verwacht, maar ik wist dat er vandaag een kans was. En toen die kans er kwam om mee te gaan in de ontsnapping, nam ik ze. En in de finale gaf ik alles."
De Italiaan Giulio Ciccone bleek de kwaadste klant in de strijd voor de zege. "Op de voorlaatste klim kwamen de vier sterksten van de vlucht naar voren. Ik had dat op voorhand al verwacht, dat die vier met misschien nog één of twee anderen naar voren zouden komen. Ik wist dat Ciccone de belangrijkste concurrent zou zijn en ben zo blij dat ik het afgemaakt heb. Toen ik mijn ouders en mijn vriendin zag staan toen ik na de finish naar beneden reed, was dat best emotioneel."