Minder stress, een beter concentratievermogen, een lagere hartslag of enkele kilootjes minder... Staat één van deze dingen op jouw verlanglijstje? Dan is er goed nieuws: dit alles ligt binnen handbereik. Of op z'n minst op wandelafstand. Het enige wat jij ervoor moet doen, is regelmatig een ommetje maken in het bos. Ik probeerde het zelf uit en het resultaat was verrassend.
Geen afleiding
Let wel: het gaat hier niet om een gewone, vrijblijvende wandeling. Nee, voor een geslaagd bosbad is er net iets meer nodig. Zo is het essentieel dat je afleiding in de vorm van smartphones, camera's en andere elektronica gewoon thuis laat. In plaats daarvan concentreer je je op je omgeving en probeer je die zo bewust mogelijk waar te nemen. Wat zie, hoor en ruik je om je heen? Om een optimaal contact' met het bos te creëren, is het bovendien geen slecht idee om ook je schoenen thuis te laten en blootsvoets te vertrekken. Hondendrollen, natte plassen of harde stenen maken deel uit van de ervaring waar je naar op zoek bent.
Tussen vier muren en meerdere schermen
Dat is in een notendop wat Dr. Qing Li beweert in zijn recentste boek. De gerenommeerde Japanse wetenschapper bestudeert al jaren de relatie tussen de mens en het bos. En die is volgens hem zwaar verstoord geraakt. "We evolueren steeds meer naar een binnenblijfsoort. Een studie van het Amerikaans milieuagentschap heeft uitgewezen dat de gemiddelde Amerikaan 93% van zijn tijd binnen doorbrengt. Dat betekent dat er amper een halve dag buitentijd' per week overschiet. Europeanen doen het al niet veel beter: zij brengen 90% van hun tijd binnen door", aldus dr. Qing Li.
Dat op zich is al verre van ideaal, maar daar komt nog bij dat we die tijd grotendeels voor onze schermen doorbrengen. "In de Verenigde Staten wordt er gemiddeld 10 uur en 39 minuten per dag voor een scherm doorgebracht, in Groot-Brittannië is dat 8 uur en 41 minuten per dag. Dat is meer dan dat de gemiddelde persoon slaapt", legt Qing Li uit. Het gevolg? Technostress, of het gevoel dat je voortdurend verbonden moet zijn en een dwangmatige drang om alle online updates minutieus op te volgen.
Foto / M. Hotterbeekx
De proef op de som
Die beschrijving klinkt mij jammer genoeg net iets te bekend in de oren. Ook al is mijn online aanhang verwaarloosbaar, toch geef ik mijn sociale kanalen buitensporig veel aandacht. Meer dan ik zou willen, als ik heel eerlijk ben. Zo'n bosbad lijkt me dus de ideale manier om te ontkoppelen. Dat mijn bloeddruk ervan daalt, mijn concentratievermogen stijgt en mijn immuunsysteem verbetert, is alleen maar mooi meegenomen.
Hoewel ik vlakbij het prachtige Zoniënwoud aan de rand van Brussel woon, neem ik slechts zelden de tijd om er uitgebreid in rond te wandelen. Als ik er kom, is het vooral om te joggen. Maar daar breng in deze week verandering in. Mijn doel? Elke dag minstens een half uurtje wandelen. En dat zonder smartphone of muziek, al zondig ik wel door af en toe mijn camera mee te nemen.
Lange stammen en weelderige varens
Tijdens mijn dagelijks ommetje probeer ik vooral om goed rond te kijken en mijn gedachten heel doelbewust naar het hier en nu te sturen. Ik dwing mezelf om alles te registeren: de lange stammen die naar de zon klimmen, de helderblauwe lucht, de weelderige varens Er valt verrassend veel te beleven zodra je die uitknop van je piekerende hersenen gevonden hebt.
Na een paar dagen merk ik dat ik tot mijn grote verbazing vanzelf vrolijker door het leven stap. Het aantal ergernissen per dag is gedaald, mijn tolerantie tegenover onvoorziene omstandigheden is gestegen. Bomen filteren blijkbaar niet alleen het fijnstof uit de lucht, maar ook de zwaarmoedige gedachtes uit mijn hoofd. En het enige wat ik ervoor moet doen, is wandelen en rondkijken. Dit is zo gemakkelijk en effectief, dat ik de scepticus in mij het zwijgen moet opleggen.
Mare Hotterbeekx