De onderzoekers van de Rockefeller University in New York sloten een aantal proefpersonen op in een ruimte waar ze geen besef van tijd hadden. Ze moesten eten en slapen wanneer ze daar zin in hadden.
De meeste mensen hielden een normaal ritme aan, waaruit blijkt dat hun biologisch ritme goed werkt. Een vrouw bleef opvallend langer wakker dan de andere proefpersonen. Zij bleek een mutatie te hebben in het Cry1-gen, dat de interne klok van mensen regelt.
Permanente jetlag
Je biologische klok wordt geregeld door een aantal eiwitten. Bij mensen met een gemuteerde Cry1-gen werkt een van die eiwitten te goed, waardoor de cyclus van een dag langer duurt dan 24 uur. Zo komt de aanmaak van het hormoon melatonine, dat ons slaperig maakt, dan pas twee tot tweeëneenhalf uur later op gang.
Deze mensen hebben een permanente jetlag, alsof ze elke dag naar het oosten vliegen. 's Ochtends zijn ze niet klaar voor de nieuwe dag, legt onderzoeker Michael Young uit.
De vrouw is zeker niet de enige, want uit verder onderzoek blijkt dat 1 op de 75 mensen kampt met de mutatie. Bovendien wordt de mutatie doorgegeven aan volgende generaties en is ze dominant.
Oplossing
Een strak slaapschema kan sommige nachtbrakers soelaas bieden, maar het werkt niet bij iedereen. Bij anderen helpt lichttherapie dan weer. Zo kan je je biologische klok voor de gek houden. Dat kan je doen door 's avonds weg te blijven van blauw licht van je smartphone of televisie of desnoods een zonnebril te dragen. 's Ochtends moet je dan net wel veel licht rondom je hebben.