In België heeft 30 tot 45 procent van de bevolking "een problematisch niveau" voor gezondheidsgeletterdheid. Dat is het vermogen om informatie over gezondheid te begrijpen en te verwerken, zodat men een passende keuze kan maken om zijn gezondheid en levenskwaliteit te behouden of te verbeteren. Om die geletterdheid te verbeteren, bestudeert het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) actieplannen van andere landen om er lessen uit te trekken voor ons land. Onvoldoende gezondheidsgeletterdheid -soms gezondheidsanalfabetisme genoemd- gaat gepaard met meer chronische ziekten, minder preventie en uiteindelijk een lagere levenskwaliteit en kortere levensverwachting. Terwijl vroeger de verantwoordelijk voor die (on)geletterdheid werd gelegd bij de gebruiker, erkent men nu dat ook actoren zoals professionals en de gezondheidsorganisatie een verantwoordelijkheid hebben.
Vele landen hebben al actieplannen gelanceerd om de gezondheidsgeletterdheid van hun bevolking te verbeteren. In België bestaan er veel geïsoleerde initiatieven op het terrein (lokale verenigingen, mutualiteiten, NGO's, ...), maar een algemeen beleid ontbreekt. Daarom werd aan het KCE gevraagd om een aantal buitenlandse actieplannen te analyseren, zodat men er lessen kon uit trekken.
"Idealiter worden alle sectoren van de maatschappij (onderwijs, werkgelegenheid, enz.) mee in het bad getrokken, maar in de eerste plaats vooral toch de professionals en gezondheidsorganisaties. Vandaag is er al veel expertise aanwezig, maar de initiatieven worden best beter op elkaar afgestemd", vindt het Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg. Omdat de bevoegdheden verspreid zijn over verschillende beleidsniveaus, stelt het voor om over dit onderwerp een interministeriële conferentie te organiseren.
bron: Belga