Het misbruik deed zich voor van na de Tweede Wereldoorlog tot de jaren 80. Zwangere, ongehuwde vrouwen werden ondergebracht in katholieke instellingen, waar ze vernederd werden door zusters. In sommige tehuizen werden de zwangere vrouwen ook seksueel misbruikt. Tijdens de bevalling werden ze vaak onder volledige narcose gebracht. Of ze moesten bevallen onder een laken of met een masker, waarna ze onmiddellijk van hun baby’s gescheiden werden. Vrouwen werden ook zonder hun toestemming gesteriliseerd tijdens de bevalling.
Voor grof geld verkocht aan adoptiegezinnen
De kinderen werden daarna voor veel geld verkocht aan adoptiegezinnen. Het ging om bedragen tussen de 10.000 en 30.000 Belgische frank, maar soms ook veel meer. Dossiers werden vaak niet bijgehouden of zelfs vernietigd, waardoor de moeders en kinderen achteraf moeilijk herenigd konden worden.
In een reactie laten de Belgische bisschoppen weten begrip te hebben voor het verdriet en de trauma’s van de slachtoffers. De Kerk pleit voor een onafhankelijk onderzoek naar gedwongen adopties. Pas daarna kan er sprake zijn van eventuele schadevergoedingen.
Alles wat je echt wilt weten vind je op Metrotime.be