Gert-Jan raakte twaalf jaar geleden verlamd na een fietsongeval in Peking. Hij kreeg de diagnose van een dwarslaesie, ofwel ruggenmergschade.
In 2021 werden tijdens een operatie twee elektronische hersenimplantaten ingebracht, die Gert-Jans hersensignalen oppikken. «Op het moment dat ik denk aan een beweging, gaat die gedachte door naar een neurostimulator», vertelt Gert-Jan aan NOS. Dat zijn twee sensoren die aan een helm op zijn hoofd bevestigd zijn. Die sturen zijn gedachten draadloos door naar zijn benen en voeten via een tweede implantaat in zijn ruggengraat.
Middel om te trainen
Het systeem werd ontwikkeld door een Zwitsers medisch team. De onderzoekers stelden vast dat Gert-Jan na enkele weken training kon rechtstaan en lopen met behulp van een rollator. Zijn beweging is langzaam maar soepel.
Het systeem kan nog niet voortdurend gebruikt worden, omdat het zo groot is en zich nog in een experimenteel stadium bevindt. In plaats daarvan gebruiken patiënten het een paar keer per week als onderdeel van hun herstel. «Het is nog geen genezing, het is een middel om te kunnen trainen», bevestigt Gert-Jan aan NOS.
Nog werk aan de winkel
Professor Jocelyn Bloch van de Universiteit van Lausanne, die de delicate operatie heeft uitgevoerd, benadrukt dat het systeem nog niet snel beschikbaar zal zijn voor verlamde patiënten, omdat het zich nog in een onderzoeksfase bevindt. Het doel is om op termijn de technologie te verkleinen.
Het team streeft er wel naar om het zo snel mogelijk uit het labo halen en naar de praktijk te brengen. «Het belangrijkste is om meer mensen met dwarslaesie te helpen, die steeds horen dat ze ‘moeten leren leven’ met het feit dat ze nooit meer zullen kunnen bewegen», stelt Bloch.
«Stap vooruit»
Hoewel er nog een lange weg te gaan is voordat de technologie algemeen beschikbaar zal zijn, noemde Harvey Sihota de ontwikkeling «zeer bemoedigend». Sihota is directeur van de Britse stichting Spinal Research, die niet bij het onderzoek betrokken was. «Dit is een nieuwe stap vooruit in de neurotechnologie en haar rol om mensen met ruggenmergschade terug onafhankelijk te maken.»
Ook Gert-Jan is blij met de vooruitgang. «Een doel voor mij was om weer staand een biertje te drinken met vrienden. Het heeft me twaalf jaar gekost, maar het is me inmiddels gelukt», lacht hij.