Ashley Gearhardt, een klinisch psycholoog van de University of Michigan, wou via haar onderzoek achterhalen welke voeding ‘verslavend’ is. Voor alle duidelijkheid: de term ‘verslaving’ wordt hier niet gebruikt als klinische diagnose, maar eerder om te verwijzing naar de ‘drang naar meer’. Gearhardt legde aan 500 mensen 35 soorten voeding voor met de vraag welke ze het meest verslavend vonden. Opvallend: pizza werd het vaakst gekozen. Ook chocolade, chips, koekjes, ijs, frieten en cheeseburgers keerden geregeld terug in het lijstje.
Knapperige korst
Daarvoor zijn er twee verklaringen. Om te beginnen is er de korst: die is gemaakt van geraffineerd wit meel dat in je bloedbaan snel in glucose verandert. Het verslavende gedeelte, de glucose, raast met andere woorden zo snel door je bloedbaan dat je snel meer wilt. De extra vetten in de korst versnellen dat proces nog wat meer.
Zuivelcrack
Het meest verslavende aan de pizza is evenwel die extra laag heerlijke, gesmolten kaas. Kaas bevat caseïne, een proteïne dat het verslavende stofje casamorfine los laat. Casamorfine wordt weleens ‘zuivelcrack’ genoemd, omdat het een soort opiaat is. Neal Barnard, klinisch onderzoeker, schreef ooit dat «casamorfines zich hechten aan de opiaatreceptoren van de hersenen en een kalmerend effect creëren, een beetje zoals heroïne en morfine».
Tolerantie
Onderzoekers vermoeden bovendien dat vettige voeding op sommige vlakken gelijkaardig werkt als drugs. Je zou een tolerantie opbouwen voor het rustgevende effect, waardoor je steeds meer nodig hebt om datzelfde effect te bereiken. Studies met ratten toonden bijvoorbeeld al aan hoe verslavend suikers kunnen zijn: wanneer je ze er veel van geeft, en het dan afneemt, vertonen ze ontwenningsverschijnselen.