De relatie met de werkgever, het is voor veel mensen een heikel punt. Soms kan je hem of haar echt niet uitstaan. Natuurlijk laat je dat niet merken want je job hangt ervan af. Maar er zijn zo van die bazen die echt onuitstaanbaar zijn. Voor geen geld ter wereld zou je voor hen willen werken. Vooral in film en tv, waar er al eens overdreven wordt, tref je zo'n types aan. Naar aanleiding van het verschijnen van Horrible Bosses 2, bekijken wij zeven fictieve verantwoordelijken waarvoor je niet zou willen werken.
- Bill Lumbergh (Office Space)
Overwerken is geen pretje, zeker niet als dat op het laatste moment gevraagd wordt. Bill Lumbergh uit Office Space is daar de kampioen in. Vijf voor vijf op een vrijdag arriveert hij steevast aan het bureau van het hoofdpersonage om op een doodsaaie manier te zeggen dat hij zaterdag ook moet werken. Zijn niet-confronterende managementstijl en onverschilligheid ten opzichte van zijn werknemers zorgen er uiteindelijk voor dat iemand het bedrijf laat afbranden.
Office Space was oorspronkelijk geen enorm succes, maar groeide uit tot een culthit. Veel mensen herkenden zichzelf in de hoofdpersonages, die zich doodergeren aan hun job. Bill Lumbergh groeide de laatste jaren zelfs uit tot een meme op het internet, die synoniem staat voor vervelende, niet-confronterende vragen.
- Dave Harken (Horrible Bosses)
De bazen van Nick, Dale en Kurt uit Horrible Bosses zijn niet van de poes. Naast de seksverslaafde Julia Harris (Jennifer Aniston) die haar werknemer chanteert en de junkie Bobby Pellitt (Collin Farrell) is er ook nog Dave Harken (Kevin Spacey), die met kop en schouder erboven uitsteekt.
De sadistische Harken treitert niet enkel zijn werknemers, hij blijkt zelfs een moordlustige psychopaat te zijn die de schuld dan nog in de schoenen van een ander wil schuiven. Geen wonder dat zijn eigen personeel hem wil doden. Zijn daden leveren hem uiteindelijk een celstraf van 25 jaar op, maar toch keert hij terug in Horrible Bosses 2.
- Miranda Priestly (The Devil Wears Prada)
Dat vrouwen ook wrede bazen kunnen zijn, bewijst Miranda Priestly (Meryl Streep) in The Devil Wears Prada. Als hoofdredactrice van het fictionele modeblad Runway is ze steeds perfect gekleed, maar ook kil en genadeloos. Als ze met haar vingers knipt, verwacht ze dat iedereen buigt. Haar nieuwe assistente Andy (Anne Hathaway) doet er alles aan om haar onmogelijke eisen in te willigen, totdat ze uiteindelijk het kookpunt bereikt.
Priestly zou gebaseerd zijn op Anna Wintour, de hoofdredactrice van modeblad Vogue. Lauren Weisberger, de auteur van het gelijknamige boek, werkte twee jaar bij Vogue maar ontkent dat Priestly een exacte kopie van Wintour is. Wintour is echter ook geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Verschillende modeontwerpers weigerden in de film te verschijnen uit vrees dat Wintour hun werk niet meer zou publiceren.
- Mr. Burns (The Simpsons)
De steenrijke eigenaar van de kerncentrale in het fictieve Springfield is naast de baas van Homer ook vaak de belangrijkste antagonist in The Simpsons. Hij lijkt enkel bezig te zijn met zijn investeringen en het geld dat die opbrengen. Dat hij het zonlicht van een volledige stad blokkeert of zijn kerncentrale nucleair afval lekt in de rivier lijkt hem allemaal niet te deren.
Bedenker Matt Groening baseerde Mr. Burns op een oude leerkracht, maar ook op heel wat magnaten zoals John D. en David Rockefeller, Howard Hughes en zelfs de fictieve Charles Foster Kane uit Citizen Kane. De bedoeling van Groening was om van Mr. Burns de belichaming van hebzucht te maken.
- John Williamson (Glengarry Glen Ross)
Kevin Spacey geniet blijkbaar van de rol van sadistische verantwoordelijke want we komen hem opnieuw tegen in Glengarry Glen Ross. Daarin vertolkt hij de rol van John Williamson, die zonder scrupules een teleurstellend makelaarskantoor aanvoert. Na een sterke speech van Blake (Alec Baldwin) krijgen zijn drie slechtste makelaars een stevige wedstrijd voor de kiezen. Ze krijgen twee dagen om zoveel mogelijk land te verkopen. De winnaar krijgt een nieuwe wagen, de tweede een set steakmessen en de verliezer moet opkrassen.
https://vimeo.com/14305226
Glengarry Glen Ross deed het goed bij de critici maar was een commerciële flop. De film verwierf toch een cultstatus, ongetwijfeld door de sterke cast met Kevin Spacey, Al Pacino, Alec Baldwin, Jack Lemmon en Ed Harris. De acteurs konden de casting blijkbaar ook appreciëren. In plaats van in hun trailer te wachten wanneer ze geen opnames hadden, bleven zij op de set om het werk van hun collega's te bewonderen.
- David Brent (The Office)
Net zo erg als de baas die je met een passie haat, is de baas die denkt dat hij je beste vriend is. David Brent is daar ongetwijfeld het prototype van. In The Office noemt hij zichzelf in de eerste plaats een vriend, dan een baas en nadien waarschijnlijk een entertainer. Brent is naïef genoeg om te denken dat hij een grappige en intelligente vaderfiguur is, maar in zijn onwetendheid schoffeert hij zijn personeel vaak met ongevoelige opmerkingen.
David Brent groeide in het Verenigd Koninkrijk uit tot de belichaming van een slechte baas. Ondanks dat de laatste aflevering van The Office verscheen in 2003, blijft Ricky Gervais leven blazen in het personage. Zo verscheen hij nog als spreker bij Microsoft UK en bracht hij nog Learn Guitar with David Brent uit op Youtube. Dit jaar keert Brent ook terug in de film Life on the Road, waarin getoond wordt hoe het met hem gaat, 15 jaar nadat hij werd ontslagen.
- Guido Pallemans (Het Eiland)
Toegegeven, soms lijkt het dolle pret om bij Synalco Medics te werken, maar de bazen daar kan je bezwaarlijk competent noemen. Een heleboel figuren staan aan het hoofd van het bureau, maar vooral diensthoofd Guido Pallemans zal ons bijblijven. Guido krijgt de functie nadat blijkt dat het vorige diensthoofd Jean een pornomens' is, die zich tijdens de werkuren bezighoudt met zaken die niet door de beugel kunnen.
Guido is een plichtsbewuste werknemer die voor iedereen goed wil doen en moeite heeft met nee te zeggen. Dat leidt vaak tot hilarische maar onprofessionele situaties. Gelukkig mag Guido uiteindelijk terugkeren naar zijn eiland, waar hij zich op de achtergrond kan houden en niet meer lastiggevallen wordt met dwaze problemen.
