De tijd dat skivakanties maar om één ding draaiden, ligt al ver achter ons. Tegenwoordig zijn er ook naast de piste tal van mogelijkheden om je adrenalinelevel de hoogte in te jagen. Voor deze trip zakken we af naar Maurienne, een bergachtig gebied in het zuidoosten van Frankrijk waar je tal van kleine, gezellige bergdorpjes vindt die op minder dan een uurtje rijden van elkaar liggen.
Onze eerste stop is La Norma, waar je naast de bergen ook een vijftal middeleeuwse forten aantreft. Sommige daarvan kan je overdag gratis ontdekken, maar voor avonturiers en geschiedenisfanaten is het interessant om er 's avonds een rondleiding te volgen. Dat kan bijvoorbeeld in het fort Marie Thérèse, waar je gewapend met een fakkel de ondergrondse gangen kunt verkennen.
La Norma is ook één van de vier plaatsen in Frankrijk waar je in een klein meertje kan ijsduiken. Een unieke ervaring, die ik niet zomaar langs mijn neus wil laten voorbij gaan. Al rillend wring ik me door de nauwe latexafsluitingen van het drysuit, dat moet voorkomen dat ik tijdens het duiken rechtstreeks in contact kom met het ijskoude water.
Dan is het tijd voor actie. De duikinstructeur geeft me nog snel wat adviezen alvorens hij me meetrekt in het donkere gat. De koude is nog net houdbaar, maar de eerste twee minuten heb ik last van een soort brain freeze die me belet om echt te genieten van de ervaring. De lucht in mijn handschoenen stijgt omhoog, zodat ik mijn vingers met geen mogelijkheid kan bewegen. Wanneer de duikinstructeur me met enkele handgebaren vraagt of ik oké ben, kan ik alleen maar veelbetekenend bubbels uitblazen. Na enkele minuten word ik terug operationeel en kan ik effectief genieten van het prachtige kleurenspel dat zich onderwater afspeelt.
Kaas en cultuur
De volgende dag trekken we naar Saint Sorlin d'Arves voor een snuifje cultuur. Bij een bezoek aan de kaasmakerij van Beaufort leer ik dat de knappe skileraars niet zelden boeren zijn, op zoek naar een tweede inkomen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Want hoe idyllisch het landschap ook mag zijn, het leven als landbouwer is hier met een nettoloon van amper 6.000 euro per jaar bikkelhard.
We sluiten de dag af met een heerlijke ontspannen duik in een Noors bad met een temperatuur van 41 graden Celsius. Het contrast tussen de koude lucht en het warme water geeft mijn lichaam een instant opkikkertje en terwijl ik mijn ogen laat glijden over de besneeuwde daken in het verderop gelegen dal waan ik me heel even de zevende hemel.
Dat gevoel blijft hangen wanneer we per sneeuwscooter naar de top van de berg sjezen tegen een snelheid van 60 kilometer per uur. Opnieuw krijg ik een adrenalinekick terwijl ik de lantaarns beneden kleiner en kleiner zie worden. We dineren overheerlijk in Dômes de l'Alpe en overnachten vervolgens in een verwarmde Alpentent met een uitzicht op het dorpje.
Een nachtje onder de sneeuw
Onze volgende stop is Albiez, waar we ons wagen aan een drie uur durende raketwandeling in het gebied van la Plaigne. Mits een goede conditie zijn raketten wellicht het gedroomde middel om de bergtop te bereiken. Beschik je, zoals ondergetekende, over een eerder matige conditie, is het een regelrechte lijdensweg. Het ploeteren in de sneeuw vergt al mijn concentratie en wanneer ik compleet uitgeput naar adem moet snakken, behoort genieten van het uitzicht niet langer tot mijn prioriteiten. Soms dwingt het leven je tot kiezen.
Met behulp van een kist slagen we er gemakkelijk in om sneeuwbakstenen te maken, die we vervolgens stapelen en aan elkaar metselen. De vloer van ons zelfgebouwde luxesuite maken we sneeuwvrij en bedekken we met drie verschillende plastic zeilen om de koude tegen te houden. Na een kort kampvuur kruipen we onder de wol (of beter: onder het ijs). De wanden van onze iglo isoleren redelijk goed en dankzij de warme, waterdichte slaapzak is de koude minder overweldigend dan ik had verwacht. Wanneer ik 's ochtends wakker word, vind ik het zelfs een heel klein beetje jammer dat deze bijzondere reis alweer achter de rug is.
Door Mare Hotterbeekx