Het basisidee blijft hetzelfde, maar Watch Dogs 2 pakt uit met een heleboel nieuwigheden en verbeteringen. De game van Ubisoft Montréal werpt zich zelfs op als een waardig alternatief voor het onaantastbare GTA.
Geloofwaardige fictie
Vergeet het beeld van de zwijgzame, introverte hacker. In Watch Dogs 2 speel je Marcus Holloway, een 25-jarige cybervigilante. Zijn speelterrein? Een immense open wereld, in de gereconstrueerde baai van San Francisco. Zijn belangrijkste wapen? Een smartphone. In een hedendaagse en erg geloofwaardige, ultrageconnecteerde wereld besturen het informaticasysteem ctOS 2.0 en bedrijven die angstvallig veel lijken op Google en Facebook de kleinste details van het dagelijkse leven. Om te vechten tegen deze digitale dictatuur wordt Marcus lid van een team hackers dat zichzelf DedSec noemt. Watch Dogs 2 mag dan wel fictie zijn, heel wat missies doen denken aan de actualiteit. Zo wordt een sociaal netwerk ervan verdacht de newsfeeds van zijn abonnees te vervalsen om de verkiezing van president Thruss te bevoordelen. Of je moet een zakenman hacken die de enige plaat van een rapgroep in bezit heeft.
Van bij de eerste minuten doen de sfeer en de situaties denken aan de operaties van Anonymous of aan de serie Mr. Robot. De personages zijn kleurrijk en charismatisch, en het was nog nooit zo cool een hacker te spelen. Met zijn smartphone kan Marcus bijvoorbeeld op afstand de controle over auto's overnemen of naar privé- en bankgegevens snuffelen in de smartphones van voorbijgangers. Hij kan ook al het elektronische materiaal van de stad hacken.
Hyperdynamische wereld
In tegenstelling tot een game als Mafia III, waar de open wereld niet veel nut had, krioelt de stad in Watch Dogs 2 van het leven. In de straten zijn NPCs (non-playable characters) bezig met hun dagelijkse zaken. Ze praten met elkaar, laten hun hond uit en telefoneren. Er is van alles te doen in San Francisco. Je kan Uber-chauffeur worden om wat geld te verdienen, selfies nemen bij bekende monumenten, shoppen of deelnemen aan races met elektrische karts en drones. We hebben ons niet meer zo goed geamuseerd met doelloos rondwandelen in een open wereld sinds GTA V.
Prachtig San Francisco
De hoofd- en zijmissies houden je een dertigtal uurtjes zoet. En dat is buiten de multiplayermodus gerekend, die op het moment van onze test nog niet beschikbaar was. Op het vlak van gameplay moet je jongleren tussen je smartphone, vuurwapens en twee drones die veel meer zijn dan zomaar gadgets. In het begin is dat vrij moeilijk, maar gaandeweg zorgt het voor een eindeloze combinatie aan mogelijkheden om je doel te bereiken. Je kan het hard spelen, maar de beste manier blijft hacken en infiltreren. Zo houd je de politie en de FBI op afstand. Je kan de hele game trouwens uitspelen zonder één schot te lossen.
Ook op grafisch vlak is Watch Dogs 2 een heel aangename verrassing. De kleurrijke, stralende decors hebben daar veel mee te maken. Van de gevangenis van Alcatraz tot Silicon Valley en de Golden Gate Bridge, alle iconische plekken van de baai van San Francisco zijn gereconstrueerd. Een schot in de roos, maar nog niet perfect. Zo betreuren we de slecht gedoseerde moeilijkheidsgraad tussen de missies, de soms slordige vuurgevechten, het weinig realistische rijgedrag en de weinig memorabele soundtrack.
Maar laat dat de pret niet bederven, want in zijn categorie is Watch Dogs 2 de beste game van het eindejaar. Knap, fun en gevarieerd.
(tw)