Carvell Bennett werd door een rechtbank in Birmingham schuldig bevonden aan de verkrachting van een dertienjarig meisje in de jaren 70. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van elf jaar.
Na de verkrachting beviel het slachtoffer op 14-jarige leeftijd van een meisje, dat ze afstond ter adoptie. De dochter kwam pas toen ze volwassen was achter haar ware identiteit. Een «enge» ontdekking, vertelde ze aan de rechtbank, die haar het gevoel opleverde «de belichaming te zijn van een van de ergste dingen die iemand kan overkomen».
DNA
Op het moment van de feiten werd de zaak door de autoriteiten al snel onder de mat geveegd, maar de dochter overtuigde haar moeder om een klacht in te dienen zodat de zaak werd heropend.
Op basis van haar DNA kon Carvell Bennett formeel worden geïdentificeerd als vader, iets wat hij te allen tijde ontkende.
«Omdat jij gekozen hebt om een kind te verkrachten, ben ik mijn identiteit zowel aan moeder- als aan vaderskant ontnomen», verklaarde de vrouw, die zei een «intergenerationeel trauma» te hebben opgelopen.
Geen excuses
De beschuldigde weigerde zich te excuseren. Hij bekende de seksuele relatie, maar verklaarde dat die met wederzijdse instemming was en dat hij dacht dat het meisje 16 jaar was. Iets wat de rechter als «ridicuul» afdeed.