Waarover gaat het?
Sinds 2011 is het bedrag aan heffingen toegenomen, in die mate dat in 2014 een record van 3,5 miljoen euro werd geïnd. De reden: jaarlijks is het aantal nieuwe opnames in de inventaris van ongeschikte en onbewoonbare woningen groter dan het aantal schrappingen.
Wat is het gevolg?
Door die evolutie moeten steeds meer gezinnen een nieuw onderkomen krijgen. De wachtlijsten voor sociale woningen zijn evenwel lang, waardoor de betrokkenen worden doorververwezen naar een transit- of noodwoning. In principe kunnen ze daar maar drie tot zes maanden verblijven, maar in feite verblijven ze daar steeds langer. Vaak belanden anderen daardoor opnieuw in ongeschikte en onbewoonbare woningen.
Waar ligt de oplossing?
Volgens minister van Wonen en Armoedebestrijding Liesbeth Homans (N-VA) wordt de kwaliteit van de woningen steeds beter bewaakt. Het hogere aantal heeft dus te maken met een toenemend aantal onderzoeken. Daartegenover staan de beperkte mogelijkheden om de betrokkenen een nieuw onderkomen te geven, nuanceert Vlaams parlementslid An Moerenhout (Groen) bij Metro. «De herhuisvesting is een knelpunt in het Vlaamse woonbeleid. Er moeten meer transit- en noodwoningen komen.» (ma)