Elien werkt in het AZ Jan Portaels in Vilvoorde. Sinds kort verruilde ze de afdeling materniteit voor die van corona. Dagelijks ziet ze mensen sterven aan het coronavirus. Het frustreert haar dan ook mateloos dat sommige mensen de maatregelen nog steeds aan hun laars lappen.
Uitgeput
In een interview met Linde Merckpoel beschrijft ze de genadeloze realiteit, ook voor jongere mensen. Coronapatiënten hebben vaak een tekort aan zuurstof. Dat is voor ons heel erg om aan te zien. Die mensen krijgen zuurstof en dan nog hebben ze een groot tekort. Ze zijn dus kortademig en kunnen ook gewoon niets meer. Zelfs de jongere patiënten zeggen: Wat is dit? Ik heb mij nog nooit zo slecht gevoeld'. Na vier à vijf dagen krijgen ze een mentale klap. Dan kom je bij hen binnen en zeg je goeiemorgen', maar dan kijken ze je aan en zeggen ze: Het is helemaal geen goede morgen'. Ze liggen daar met hun zuurstofmasker op en kunnen verder niets. Ze gaan naar het toilet en als ze terugkomen, zijn ze uitgeput. En dat zijn dan jonge mensen die een goede gezondheid hebben, klinkt het.
Op korte tijd overleden
Elke dag wordt Elien geconfronteerd met patiënten die sterven. Dagelijks, ja. Afgelopen week was ik enkele dagen thuis en toen ik terug begon te werken, was de helft van de gang weg. Toen ik vertrok, waren ze nog oké, maar op zo'n korte tijd zijn ze dan toch overleden. Dat is de realiteit en dat is niet alleen bij ons. Kort en cru gezegd: ze stikken. Puur uit zuurstofnood, pinkt ze een traantje weg.
Maatregelen negeren
Elien begrijpt niet dat sommige mensen zich nog steeds niet aan de coronamaatregelen houden. Het frustreert mij zo dat heel wat mensen niet luisteren. We hebben gelukkig nog geen jonge mensen moeten laten gaan. Het zijn altijd oudere mensen waarvan je weet dat het voor hen genoeg is geweest. Maar het is heel frustrerend dat je dan mensen kent die er een beetje hun voeten aan vegen, besluit ze.
https://www.instagram.com/p/B_E3ZdWgj8M/