Het was ongelooflijk nipt, maar het is hem gelukt. Greg Van Avermaet (BMC, foto) is de eindwinnaar geworden van de Tirreno-Adriatico. Het is van Roger De Vlaeminck in 1977 geleden dat er nog eens een Belg op het hoogste schavotje stond in de Italiaanse rittenkoers. "Eén seconde: dat is niet veel, maar het is wel genoeg", sprak een glunderende Van Avermaet na afloop.
Spannende apotheose
Na de zege in de rit van maandag had Van Avermaet een voorsprong van acht seconden op zijn dichtste belager, de Slovaak Peter Sagan (Tinkoff). Die voorsprong moest hij zien te verdedigen in een slottijdrit over tien kilometer.
De strijd voor de dagzege was al snel beslecht. Cancellerra, de Zwitser van Trek, maalde de afstand af in elf minuten en acht seconden, een tijd die niemand nog kon bedreigen. Het slotakkoord was veel spannender. Verwacht werd dat Bob Jungels (Trek), nochtans een tijdritspecialist, Van Avermaet het vuur aan de schenen zou leggen, maar de Luxemburger zakte door het ijs. De grootste uitdager bleek Sagan te zijn. De Tinkoff-renner reed een ijzersterke tijdrit. Met de eindstreep in zicht had Van Avermaet acht seconden achter op de wereldkampioen, maar dankzij een ultieme krachtinspanning maakte de BMC-renner toch nog één seconde goed. Opdracht volbracht.
«Ontspannen naar klassiekers»
Breed glimlachend sprak Van Avermaet de pers toe. "Ik wist dat het zeer nipt zou worden, want ik ben niet de beste tijdrijder", zei de Belg. "Deze overwinning staat heel mooi op mijn palmares, maar het zal mijn eerste en laatste eindzege worden." De vraag is of Van Avermaet zijn goede vorm zal kunnen doortrekken naar de eendagsklassiekers. "Dit geeft me veel vertrouwen", aldus Van Avermaet. "De klassiekers zijn mijn doel, maar ik heb al enkele overwinningen. Daardoor kan ik ontspannen naar die koersen toeleven." Opvallend: Roger De Vlaeminck won in 1977 na de Tirreno ook de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.
Foto Belga / Y. Sunada