Een team van Belgische, Duitse en Peruaanse wetenschappers hebben gedurende twintig jaar twee soorten tamarin-aapjes bestudeerd, de Saguinus mystax (snortamarin) en de Leontocebus nigrifrons (bruinrugtamarin).
Avontuurlijk
Wanneer een bos wordt gekapt, zullen de meeste apensoorten binnen hun habitat blijven. Bij de tamarinaapjes is dat niet het geval, stelden de wetenschappers tot hun verbazing vast.
"Tamarinaapjes betreden vrij snel het gekapte gebied en laten via hun uitwerpselen verschillende zaden achter", verklaart de Amerikaanse biologe Karen Holl. Op die manier begint er snel nieuwe vegetatie te groeien. "Het is goed nieuws dat de tamarins een grote hoeveelheid plantenzaad verspreiden. Opmerkelijk is dat ze de zaden via hun ontlasting verspreiden van het ene naar het andere bos."
De meeste zaden zijn afkomstig van de Parkia panurensis, een peulvruchtenboom die uitsluitend voorkomt in de regenwouden van Zuid-Amerika.