Met kaartje en veldkijker in de hand ziet de Nederlandse astronoom Jan de Boer eruit als een sterrenkundig toerist. "Sinds de geautomatiseerde telescopen bijhouden wat dicht bij de aarde komt, zijn deze kleine, minder heldere kometen een soort bijvangst geworden. Daarom zien we er ineens ook meer", legt de secretaris van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Weer- en Sterrenkunde uit.
Catalina heeft een doorsnede van twintig kilometer en bestaat uit steen en ijs. Naast de 800.000 kilometer lange plasmastaart is ook de oplichtende coma rond de kop van de komeet goed te zien. Als gevolg van de extreem hoge snelheid branden de stofdeeltjes aan de voorzijde op, waardoor een helder licht ontstaat.
Voor een botsing met onze planeet hoeven we niet te vrezen. De komeet blijft netjes op een afstand van ruim 110 miljoen kilometer. Door de gravitatiekracht raast het rotsblok nu richting de zon. Daar zal Catalina overgaan in een reusachtige versnelling en vervolgens 'oversteken' naar een ander zonnestelsel.
Foto Pixabay