Wat is het beste concert dat jullie ooit gegeven hebben?
The Starlings: Het voorprogramma van Andy Burrows in de Melkweg (Amsterdam) in januari vorig jaar. We waren toen nog niet lang samen aan het zingen, onze eerste single 'Mine' was nét uit en we mochten de show openen voor een van onze persoonlijke helden.
Wat is jullie meest bizarre herinnering aan een muziekoptreden?
Een vreemd moment vlak na een optreden. We gaan na onze shows altijd nog op de foto met wie dat wil. Een vrouw kwam naar ons voor een foto, liet die nemen door iemand anders in de rij en wilde kijken of het kiekje geslaagd was. Ze dacht dat er twee foto's waren genomen en wilde die bekijken. Maar de fotograaf in kwestie had geen twee foto's genomen, en zo scrolde ze per ongeluk naar haar laatst genomen foto: een redelijk expliciete naaktfoto van haarzelf. We waren allebei een beetje in de war van dat beeld, maar toch vroeg de vrouw om alsnog een tweede foto te trekken. Dat hebben we ook gedaan, maar ik denk dat onze blikken op die foto er gigantisch grappig moeten hebben uitgezien.
Wat missen jullie het meest aan het podiumleven?
We missen de interactie met het publiek het meest, het zelf beleven van een optreden en de reacties die de mensen tonen wanneer ze naar ons luisteren. Zo mooi om al die emoties te zien bij je publiek.
Wat missen jullie helemaal niet aan het podiumleven?
Het ellenlange wachten. Tussen soundcheck en het effectieve optreden zit er vaak wat tijd, en dat zijn uren die liefst zo snel mogelijk mogen passeren. Voor de rest: niets.
Wat zijn voor jullie de hoofdingrediënten van het ideale concert'?
Een toffe setting en een enthousiast publiek, meer hebben we niet nodig! Al helpt een goede geluidsinstallatie ook wel.