Proficiat met jullie eerste baby. Hoe voelt dat?
Robin Borghgraef (zanger, foto tweede van links): "Merci! (lacht) Het voelt wat vreemd aan omdat het toch mijn droom was om ooit in mijn leven een plaat te maken. Die dan voor de eerste keer in je handen hebben, is heel bijzonder."
Na jullie overwinning met De Nieuwe Lichting is het wel heel snel gegaan. Hadden jullie dat verwacht?
Robin: "Dat we ooit zo ver zouden geraken met ons bandje hadden we niet zien aankomen. Onze ambities waren ook niet zo hoog."
Jens De Ruyte (bassist, eerste van links): "We hadden wel al eens een EP opgenomen in een kelder in Nederland, maar een studioplaat maken was nog niet bij ons opgekomen. We wisten natuurlijk ook nog niet hoe dat moest. (lacht) Het was een ver-van-ons-bedshow."
Robin: "Ergens weet je wel dat als je wint je leven drastisch gaat veranderen. Kijk maar naar de vorige winnaars. Al werken we ook gewoon nog steeds en leiden we dus een dubbelleven. (lacht) In de week gaan we naar ons werk en in het weekend treden we op. Ondertussen hebben we toch al bijna 80 optredens achter de kiezen. En dan te bedenken dat we eerst niet laaiend enthousiast waren over onze deelname aan De Nieuwe Lichting."
Jens: "Ik heb uiteindelijk de stap gezet om ons in te schrijven, ook al gingen we ervan uit dat we niet goed genoeg zouden zijn. Op een repetitie heb ik dan terloops even gezegd dat ik SONS had opgegeven voor de wedstrijd."
Robin: "En wij hadden zoiets van Ah ja, oké is goed'. (lacht) Onze verwachtingen waren heel laag."
Waren jullie dan zelf niet tevreden over de muziek die jullie creëerden?
Jens: "Toch wel, maar we hadden tot dan nooit het plan om onze muziek uit te brengen. Dat was niet onze prioriteit. Wij vonden het al super tof om wat te jammen en muziek te maken."
Jullie maken psychedelische garagepunkrock. Is dat een genre dat jullie altijd al heeft aangesproken?
Jens: "We zijn al van vroeger, toen we allemaal nog in andere bandjes speelden, met hardere muziek bezig, zoals Led Zeppelin en Black Sabbath. De laatste jaren gingen we samen naar garagepunk-shows en beslisten we dat we verder wilden met dit genre. Vies en hard."
Robin: "Ik denk dat wij gewoon graag rechtdoor knallen en plezier willen maken op het podium."
Voor de plaat werkten jullie samen met Michael Badger-Taweel, die eerder al platen producete van King Gizzard and the Lizard Wizard, en met Reinhard Vanbergen, producer en Das Pop-gitarist. Hoe verliep de samenwerking?
Robin: "Zowel Michael als Reinhard hebben ons goede tips gegeven. Reinhard heeft zelfs een sitar en verschillende percussie-elementen in onze handen geduwd die niet echt vanzelfsprekend waren voor ons. Met hem hebben we veel kunnen experimenteren."
Was hij een mentor voor jullie?
Robin: "In zekere zin wel, want die experimenten hebben echt een invloed gehad op ons album."
Jens: "Reinhard heeft voornamelijk een bijdrage geleverd aan onze sound. Zo heeft hij op een bepaald moment rosse centjes op de cimbalen geplakt wat een heel cool effect gaf."
Robin: "Onze drummer Thomas Pultyn (tweede van rechts) moest eens een bestekbak nemen en daar mee schudden, iets waar we zelf niet aan gedacht zouden hebben."
Jens: "Hij hielp ons ook met knopen doorhakken. De twijfel sloeg bij ons wel eens toe, maar dan zei hij: Kom jongens, gewoon spelen'."
De teksten zijn behoorlijk donker en gaan over twijfels en eenzaamheid. Jullie lijken me nochtans vrolijke gasten.
Robin: "We vinden dat donkere aspect zeer interessant, al zijn we niet per sé zelf donker."
Jens: "Het mag wat vuil en donker zijn. Als ik duistere teksten lees, zoals van Black Sabbath, ben ik daar soms wel jaloers op omdat ik niet depressief genoeg ben om die zelf te kunnen schrijven. (lacht) We zijn er te gelukkig voor. Maar na dit interview gaan we waarschijnlijk wel ergens in een hoekje huilen, hoor."
Op de plaat staan ook heel wat familiereferenties. Waarom zijn jullie die kant opgegaan?
Robin: "Dat is eerder toevallig. De naam van het album, Family Dinner', is ontstaan bij het eerste nummer dat we schreven voor het album. Dat gaat over iemand die geheimen heeft en hem niet op zijn plaats voelt op een familiediner. Het gegeven van een familiediner vonden wij erg boeiend en onze muziek is bovendien niet echt ideaal om op te zetten tijdens een etentje. Dat contrast vonden we wel goed. Iedereen kan zich ook wel een voorstelling maken van een familiediner, positief of negatief."
Als ik naar de hoes kijk, word ik meteen teruggekatapulteerd naar de etentjes bij mijn oma.
Jens: "Dan zijn we in onze opzet geslaagd!"
Robin: "De personen op de hoes zijn een vriend en onze buurvrouw van het repetitiekot.(lacht) De fotoshoot ging door bij de oma van Jens en Arno (Gitarist Arno De Ruyte (eerste van rechts) is de neef van Jens, red.)."
Jens: "Ze heeft toen kroketjes gebakken en rosbief gemaakt voor ons. We hebben dus echt eerst aan die tafel gegeten vooraleer we aan de fotoshoot begonnen."
Silke Vandenbroeck
Family Dinner' komt vrijdag uit bij Caroline Benelux (lees de recensie op pagina 11). SONS speelt op 3 mei in de Brusselse AB.