"Slongs Dienvanongs is ontstaan toen ik veel samenwerkte met Halve Neuro, maar ik merkte dat mijn eigen nummers niet overeenkwamen met het alter ego. Slongs is Charissa en via haar kan ik mijn kwetsbaarheid en principes laten zien. Dievanongs was een platte, normloze griet die met een heel groot bakkes praatte over venten en centen. Ik heb nog altijd een groot bakkes, maar nu predik ik de liefde. En, het is gemakkelijker om te googelen." (lacht)
Wat niet veranderd is, is dat je het leven viert, ook op #Goegaan'.
"Ik ben dan ook belachelijk positief ingesteld. Sinds een aantal jaar train ik mezelf om altijd de keerzijde van de medaille te zien en dat werkt heel goed. Je wordt wakker en je bent dankbaar voor de kleine dingen: een donsdeken, een goede kop koffie, het feit dat je ouders nog leven. Regen is vervelend, maar het is ook gin-tonic voor de planeet. En als je van dankbaarheid je mantra maakt, slaat dat over op andere mensen."
Toch ga je ook je burn-out niet uit de weg. Kwam er te veel op je af?
"Na Goeien Dag' pakte ik elk voorstel aan, achteraf gezien uit angst om te worden afgewezen. Op den duur was ik volledig opgebrand en kreeg ik angstaanvallen. De eerste keer dacht ik dat ik een beroerte kreeg. Alles tintelde en draaide. Ik begon te zweten en kreeg hartkloppingen. De echte wereld was daar en ik zat hier. Het was alsof ik door een sleutelgat keek. I was going mental."
"Ik heb een jaar met die twijfels geworsteld en toen ik uiteindelijk weer begon te schrijven, was het enige dat op papier verscheen donkerte, zwarte pek en modder. Maar stilletjesaan, door er niet van weg te lopen, heb ik mijn lichtvoetigheid teruggevonden. Halverwege' gaat daarover. Ik weet nu dat de wereld in mij zit, dat er pieken en dalen zullen zijn en dat ik ermee kan omgaan."
In Slow Down' kader je het als een symptoom van onze tijd.
"Dat is het ook. Van zodra ik durfde toegeven dat ik paniekaanvallen had, schrok ik van hoeveel mensen daar ook mee hebben geworsteld. We mogen niet wegsteken dat we onzeker zijn en dat de prestatiedruk te hoog is. We willen graag gezien worden, maar dat is heel moeilijk, zeker als we elkaar zo objectiveren. We zijn uiteindelijk allemaal kwetsbare, kleine vogeltjes."
Biedt onze samenleving die kwetsbare vogels voldoende sociale bescherming?
"Het niveau van een maatschappij wordt afgemeten aan hoe ze met hun zwakkeren omgaan. Als je leest dat een op de vijf kinderen in Vlaanderen en een op de vier in Antwerpen onder de armoedegrens leeft, dan vind ik dat er nog werk aan de winkel is. Ik hoop dat ik mensen kan aanzetten om zelf kleine dingen in hun leven te veranderen. Bijvoorbeeld meehelpen met de voedselbedeling of op zondag met de honden van het asiel gaan wandelen. Gewoon random acts of kindness. Dat zal de wereld verbeteren. Van zodra mensen ervaren dat goed zijn voor anderen ook goed is voor jezelf, dan kunnen we stilletjesaan weer naar een mooie sociale cohesie groeien. Miljaar, dat klinkt zweverig." (lacht)
Xavier Vuylsteke de Laps
#Goegaan' is nu uit bij Sony Music Belgium. Slongs stelt het album vanavond voor in de Arenberg in Antwerpen.