School is Cool heeft er enkele woelige jaren op zitten. Zo werd de release van hun tweede plaat grotendeels overschaduwd door het gedwongen vertrek van drummer Andrew Van Ostade en kampte frontman Johannes Genard met een gigantisch writer's block. Het mag een wonder heten dat School is Cool überhaupt nog bestaat.
"De sfeer in de groep is top op dit moment", verzekert Johannes ons bij aanvang van het interview. "Na onze tweede plaat hadden we een beetje nood aan een break. In plaats van te blijven spelen, zijn we toen op de rem gaan staan. En dat is de groepsgeest alleen maar ten goede gekomen."
"We weten nu ook beter wat we aan elkaar hebben", vult Hanne Torfs aan. "We geloven in deze groep en we trekken elkaars engagement niet in twijfel. Als groep maak je ook gewoon veel mee samen: je ziet elkaar voor leuke dingen, maar je moet uiteraard ook samen knopen doorhakken. En dat is soms moeilijk."
Deze plaat hebben jullie live ingespeeld. Daarvoor zijn jullie een maand lang met z'n vieren de studio ingedoken. Heeft dat niet voor spanningen gezorgd?
Johannes: "Nee, integendeel. We konden ons geen betere teambuilding inbeelden. Vergeet al die escape rooms: ga gewoon met je vrienden of je collega's een plaat opnemen. (lacht) Live opnemen is een vak apart. Normaal gesproken heb je de drummer enkel de eerste dagen van het opnameproces nodig. Daarna zit die persoon eigenlijk met zijn vingers te draaien. In de praktijk komt het er dus op neer dat er altijd één iemand aan het spelen is en dat de rest van de groep met zijn gsm of laptop in de weer is. En dan krijg je al snel de vraag: Wat doe ik hier?' of Zou ik niet beter gaan werken, want zo verdien ik ook geen geld?'. Dat probleem hadden we deze keer niet."
Hanne: "Sommige nummers hebben we wel zestig keer ingespeeld. Wanneer je dan eindelijk die magic take speelt Euforie! Maar op zich was het wel handig dat we al zo veel live gespeeld hebben: de nummers zitten echt al in onze vingers."
Johannes: "Onze producer hamerde er ook echt op dat we fouten mochten spelen. Soms zijn die kleine onvolmaaktheden het beste aan een song."
Johannes, jij bent de motor van de groep. Maar jouw eigen motor is een tijdje stil gevallen. Hoe kwam dat?
Johannes: "Als ik dat wist, dan had ik er al lang een boek over geschreven. (lacht) Het is moeilijk om die periode te vatten in woorden zonder in clichés te vervallen. Ik had wel ideeën, maar ik werkte ze niet uit. Ik was ook heel lusteloos. Tegen de buitenwereld en mijn familie zei ik nog steeds dat ik muzikant was, maar in de praktijk maakte ik helemaal niet zo veel muziek: hoogstens een paar nummers per jaar. Een amateur-muzikant is even productief, terwijl ik een professional ben. Maar misschien is het maken van muziek zoals een relatie. Je kan niet blijven drijven op de verliefdheid van in het begin. Je moet eraan werken, jezelf dwingen om nieuwe aspecten van die persoon te ontdekken. Ik denk ook dat de songs op deze plaat zo loserachtig klinken: ze zijn het gevolg van de moeilijkheden die ik gehad heb."
Hanne: "Je hebt in het begin ook het gevoel dat je alle tijd van de wereld hebt. Je zit thuis en je kan in principe elke dag muziek maken. Maar ik denk dat Johannes gewoon meer druk van buitenaf nodig had. Een beetje een indicatie van hoeveel weken hij zou mogen schrijven, wanneer de repetities starten. Zo weet hij wanneer hij iets nieuws klaar moet hebben om aan ons te laten horen."
Johannes: "Ik heb druk en verwachtingen nodig. Als ik te veel mogelijkheden heb, dan raak ik het spoor bijster."
Waar haal je zoal je inspiratie?
Johannes: "Uit fietstochtjes. Dan krijg ik het ene idee na het andere. En die ideetjes zing ik dan in op mijn telefoon. Het resultaat is een reeks hijgerige nummers, erg flatterend. Als mijn telefoon ooit gehackt wordt en die tapes komen online, dan zou het weleens gênant kunnen worden."
Hanne: "Mensen vergeten weleens dat muzikant ook een beroep is. En zoals een architect bijvoorbeeld pas plannen begint te tekenen na een opdracht, komen de nummers vaak ook enkel wanneer je eraan werkt. Dat geldt althans voor Johannes."
In het nummer Entertainment' zing je: You mistake love for entertainment'. Waar komt dat vandaan?
Johannes: "Dat nummer gaat over een relatie die gestoeld is op een oppervlakkige connectie. Niet omdat er nooit over theater gepraat wordt, maar over de manier waarop je met elkaar verbonden bent. Het gaat over een toxische relatie, die gevoed wordt door lichamelijke lust. De laatste strofe van dat nummer was trouwens een soort van schrijfoefening: ik heb geprobeerd om seksuele verwijzingen in elk nummer te smokkelen. (lacht) Nu ja, ik ben er wel van overtuigd dat je elke menselijke relatie in zekere zin kunt zien als een vorm van tijdverdrijf."
Mare Hotterbeekx
Good News' is uit bij Sony Music. School is Cool speelt op 25/10 in het Depot in Leuven.