Diego is een reuzenschildpad van de soort Cheloniodis hoodensis - een soort die in de jaren 70 nog met uitsterven bedreigd was. Er waren toen nog slechts 3 mannetjes en 12 vrouwtjes over op hun inheemse leefgebied op het Galapagoseiland Española. Het nationaal park van de Galapagoseilanden trok aan de noodrem en startte een kweekprogramma op ander eiland Santa Cruz, waarbij onder andere de toen 30-jarige Diego werd overgeplaatst van de zoo in San Diego. Gelukkig voor de soort was de aanschaf van Diego een schot in de roos. Zo zegt een bericht op de Facebook-pagina van het nationaal park.
Op pensioen
Met zijn uitzonderlijke libido zorgde Diego op z'n eentje voor 40 % van de nakomelingen, waardoor hij een groot aandeel heeft in het redden van de soort. Nu de intussen 100-jarige schildpad zijn job gedaan heeft, mag hij op pensioen. Hij werd ontslagen uit het kweekprogramma en mag terugkeren naar zijn thuiseiland Española, waarvan hij waarschijnlijk bijna 100 jaar geleden gestolen werd. Nadien kwam in de zoo van San Diego terecht. Dankzij het kweekprogramma zijn er nu opnieuw (ongeveer) 2.000 schildpadden van de soort, en kan de soort weer op zichzelf verder overleven.
Charismatisch
Diego zorgde er dus mede voor dat de bedreigde schildpaddensoort gered werd, maar toch was er nog een ander mannetje - dat ook speciaal voor het kweekprogramma naar Santa Cruz werd gehaald - dat meer seksueel werk deed. 'E5', een minder charismatisch mannetje met een evenwaardige naam, zorgde voor maar liefst 60% van de nakomelingen. Toch is het Diego die met de aandacht gaat lopen, en dat zou volgens de directeur van het nationaal park liggen aan zijn opvallende persoonlijkheid en actief, agressief en luidruchtig paargedrag. Mannetje 'E5' deed zijn opdracht op een meer bescheiden manier en paarde waarschijnlijk vooral 's nachts. Een derde overgeplaatst mannetje, 'E3', was echter de loser van de paarclub: hij bracht geen nakomelingen voort.