Onderzoekers Ann Verhetsel en Toon Zijlstra gebruikten gegevens van een Europese enquête uit 2015 bij 30.000 werknemers over arbeidsomstandigheden om na te gaan wat de impact van 'pendelpijn' op ons geluksgevoel is. De onderzoekers berekenden eerst de wekelijkse reistijd voor woon-werkverkeer. Vervolgens analyseerden ze uitspraken van de werknemers over hun fysieke gezondheid, vermoeidheid en mentale gesteldheid.
Gemiddelde "pendelpijn"
Voor Europa als geheel was er volgens Verhetsel en Zijlstra een licht negatief effect van de wekelijkse pendelreistijd op het welbevinden. De invloed van onder meer leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, nachtwerk en overuren bleek echter nog veel belangrijker. In België lijkt de «pendelpijn» mee te vallen: België staat op plaats 16 van de 35, pendelen doet er dus slechts iets meer pijn dan gemiddeld in Europa.
Slaan en zalven
Verhetsel en Zijlstra concluderen dat een kleine reistijdvermindering, door dichter bij het werk te gaan wonen bijvoorbeeld, een te beperkte impact zou hebben op ons geluksgevoel om mobiliteitscampagnes in die richting echt zinvol te maken. «Openbaar vervoer uitbreiden, stipter en comfortabeler maken, zal de beleving van de pendelreistijd wel positiever maken», zegt Verhetsel, die ook heil ziet in «hardere maatregelen» zoals rekeningrijden of een betonstop.
Turkije spant de kroon
Op het Europese continent zijn het de Turken die de kroon spannen als ze pendelen. In Turkije heeft men met 27 minuten gemiddeld duidelijk de langste verplaatsing. Dan volgen Letland, Denemarken en UK met gemiddeld 23 minuten per woon-werkverplaatsing. De Cyprioten met 11,5 minuten, en de Portugezen en Italianen met 13,5 minuten besteden gemiddeld de minste tijd aan woon-werkverplaatsingen.