Zicht
Kaarslicht kan mij helemaal tot rust brengen omdat het zoveel warmte uitstraalt.
Vroeger werd ik gek van het idee om alleen thuis te zijn, maar nu ik een gezellige
omgeving gecreëerd heb met een hele verzameling kaarsjes en lichtjes rond mijn
bed, hoef ik niet meer elke avond weg te zijn. Dat is nieuw voor mij. Mijn
vrienden merken ook dat ik niet meer de hele tijd vraag om af te spreken, en dat
ik een soort rust heb gevonden.
Gehoor
Uitgaan op echte dansmuziek in mijn hobby. Jammer genoeg heb ik daardoor ook
tinnitus gekregen. In mijn dagelijks leven heb ik daar niet zo veel last van omdat
het maar zelden helemaal stil is. Tijdens de examens moest ik oordoppen dragen
omdat ik niet kan studeren met lawaai, maar dan werd ik gek van het gepiep in
mijn oren. Ik mag dan wel geneeskunde studeren en anderen willen helpen, voor
mezelf zorg ik niet goed genoeg. Typisch dokters', hoor ik dan vaak. (lacht)
Smaak/spraak
Voor mij is de hemel op aarde een glas witte wijn drinken op een terrasje of op
een strand in de zomer. Van mijn vrienden heb ik zelfs de bijnaam White Wine'
gekregen omdat ze mij tijdens het uitgaan bijna altijd zien met een glas witte
wijn in de hand. Vaak krijg ik de dag erna wel twintig berichtjes van onbekenden
die mij met White Wine' aanspreken. s Nachts is iedereen mijn vriend. (lacht)
Tast
Ik ben geen knuffelaar omdat ik mij niet graag kwetsbaar opstel. Toch vind ik op
de borst van een geliefde liggen en gestreeld worden op mijn wang één van de
leukste sensaties. Op dit moment heb ik geen lief dus kruip ik maar dichtbij mijn
huisgenootje, zoals ik vroeger bij mijn mama deed. Patiënten kan ik dan weer
wel makkelijk in de armen nemen omdat het in zo'n situatie niet om mijn eigen
zwakte gaat.
Reuk
De geur van een ziekenhuis roept bij mij een gevoel van thuiskomen op omdat ik
daar iets kan betekenen. Veel mensen associëren die ziekenhuisgeur met de
ziekte van een geliefde of familielid, maar ik sta aan de andere kant van het
verhaal. Ik kom niet om iemand te bezoeken, maar om te helpen. Het is niet zo
dat ik al van kinds af aan dokter wou worden, maar ondertussen kan ik
geneeskunde wel mijn passie noemen.
Zesde zintuig
Ik heb een heel groot inlevingsvermogen. Tijdens mijn verpleegstage moest ik
soms drie keer per dag naar het toilet vluchten om mijn tranen even te laten
vloeien. Als dokter is het goed dat je je kunt inleven in andermans emoties, maar
ik ga toch wat moeten kalmeren op dat vlak. Ook voor mezelf is het anders te
zwaar, want ik ben een emotionele rollercoaster. Mijn geluk is intens geluk, maar
mijn verdriet is ook diepgaand verdriet.
Tekst en foto Charlotte De Cort