ZICHT
Mijn studie vroedkunde heeft mijn kijk op de wereld verbreed omdat ik tijdens mijn stages allerlei verschillende culturele geboorterituelen te zien krijg. Zo heeft een Russische familie eens een kamer helemaal omgebouwd tot een soort roos prinsessenkasteel. Ik kijk er ook naar uit om volgend jaar naar Gambia te gaan. Daar zijn vaak zo weinig middelen ter beschikking in het ziekenhuis dat je je zelfredzaamheidsvermogen kunt ontplooien.
GEHOOR
In de verloskamer hoor je heel wat emoties in de stemmen, champagne die wordt gepopt, het gelach en de tranen van geluk. Het contrast tussen het geschreeuw van een moeder tijdens haar laatste weeën en de stilte die daarop volgt als het kindje geboren is, vind ik heel bijzonder. Maar de stilte bij een doodgeboorte gaat door merg en been.
SMAAK
Ik lust alles, maar sommige dingen eet ik niet uit principe. Vlees van paarden bijvoorbeeld, omdat dat edele dieren zijn voor mij. Als kind namen mijn ouders mij mee naar Marokkaanse restaurants en nog steeds is dat mijn lievelingskeuken. Vooral de aroma's van gebak met honing en amandelen vind ik heerlijk. Een engeltje dat op je tong plast! (lacht)
GEUR
Als ik een ziekenhuis binnenkom, overvalt mij telkens een beetje stress. Toch geeft de herkenbare geur mij ook het gevoel dat ik op mijn plaats ben. In de verloskamer krijg je ook heel wat geuren te verduren. Zo heb ik onlangs voor de eerste keer warm bloed en warme placenta geroken. Pas bevallen moeders ruiken naar mijn ervaring altijd hetzelfde, maar geen idee of dat echt zo is.
TAST
Zelf ben ik niet zo'n tactiel persoon, maar ik vind een hand het mooiste lichaamsdeel van de mens. Het fascineert mij om te kijken naar vingers die iets aanraken. Het idee dat dokters met hun handen vrouwen en kinderen hebben gered, is heel krachtig. Heel mooi vind ik ook de handeling van een moeder die haar pasgeboren baby ondersteunt met haar ene hand en borstvoeding geeft met de andere.
ZESDE ZINTUIG
In serieuze situaties durf ik humor te gebruiken als zalving. Als iemand zich ongemakkelijk voelt, dan kan ik daar goed op inspelen met onschuldige mopjes. Door te lachen met iets gênants bijvoorbeeld, wil ik aantonen dat we allemaal maar een mens zijn. Later zal ik mijn job uitvoeren volgens het boekje, maar er ook wel veel humor in stoppen. Laat mij maar de gekke vroedvrouw van de dienst zijn!
Tekst en foto door Charlotte De Cort