"Ik heb drie 'Covids' in mijn eigen leven meegemaakt: mijn ziekte, Duitsland en Cordoba", aldus de Argentijnse kerkleider.
Zijn eerste corona-achtig moment was toen hij op 21-jarige leeftijd tijdens zijn tweede jaar aan het seminarie van Buenos Aires dodelijk ziek werd en en een bijna-doodervaring had. Ten gevolge van een longinfectie werd hem zijn rechter longhelft ontnomen. "Ik kan meevoelen hoe het mensen vergaat, wanneer zij door het coronavirus aan een beademingsapparaat liggen", schrijft de 83-jarige Franciscus.
Eenzaamheid in tijden van WK-winst
In 1986 vertoefde hij in Duitsland, om er zijn Duits bij te spijkeren en materiaal voor een doctoraatsthesis te zoeken. "Daar voelde ik me helemaal niet thuis", aldus de paus die toen vol heimwee op het kerkhof van Frankfurt naar het opstijgen en landen van vliegtuigen keek. Toen Argentinië West-Duitsland versloeg in de finale van het WK voetbal, voelde de Argentijn de eenzaamheid van een euforie die hij met niemand kon delen.
De derde periode van eenzaamheid en crisis was toen hij tussen 1990 en 1992 in het Spaanse Cordoba zichzelf in lockdown plaatste. Toch was het een loutering: het bezorgde hem grotere tolerantie, het vermogen tot vergeven, en vooral geduld.