Eva Daeleman ruilde een jaar geleden samen met haar vriend Mechelen in voor Oostende in haar zoektocht naar meer rust in haar leven. De 29-jarige gewezen radiostem worstelde enkele jaren geleden immers met een burn-out en depressie.
Zware emotionele rugzak
Toch heeft ze vaak nog last van angstaanvallen en donkere dagen, zo legt ze uit op Instagram. Dit ben ik. Altijd op zoek. Naar wat - dat weet ik niet. Meestal innerlijke rust. Ik werk als coach en spreker. De dingen die ik tijdens mijn werk zeg, hoor ik ook voor mezelf. Ik heb verre van een leven als chillmaster. Ik heb nog regelmatig angstaanvallen en een zware nasleep van PTSD, maar ik wil het licht blijven zien. Ik draag een zware emotionele rugzak met me mee waar ik het laatste jaar keihard aan heb gewerkt om die leeg te maken. Daardoor doet mijn lichaam elke dag pijn, maar ik blijf het licht zien. Ik werk aan mezelf en ik stop ook vaak met werken om gewoon te zijn. Ik ben iemand die zoekt, die het ook allemaal niet weet en dit leven voor de eerste keer bewust beleeft. I know shit, maar ik leef graag. Meestal, schrijft ze.
Perfectiedrang
Ook haar voortdurende zoektocht naar perfectie speelt haar parten, maar dankzij de mensen rondom haar en een positieve ingesteldheid wordt dat al een stuk draaglijker. Afgelopen week ging ik voor het eerst in lang weer sporten. Ik moest huilen door mijn eigen fokking perfectiedrang. Elke dag zeg ik tegen mezelf: het leven is geen wedstrijd. Het lijkt alsof ik leef met mijn ingewanden aan de buitenkant: ge-voel-ig. Ik kus mijn twee pollen voor de mensen die in mijn leven zijn en ben dankbaar voor mijn emotionele vangnet aan mensen die mij graag zien, ook al ben ik soms een trut. Ik deel dit met jullie omdat ik klaar ben met de goednieuwsshow, hoewel ik pro positiviteit ben. Die spier train ik elke dag. Het helpt me de lastigheid te dragen. Dus voilà. Ik ben ik. Mens. Zoeker. Lichtflits. En af en toe een bitch. Don't kill my viiiiibe, besluit ze.
https://www.instagram.com/p/B7x3IxxA8-0/