Als je erop begint te letten, kan je ze niet niet meer zien. Elke stoep hangt vol met uitgespuwde kauwgum. Dat afval is een doorn in het oog van Ben Wilson. Maar ik kies ervoor om daar niet over door te drammen en daar kunst van te maken. Het is een way of life, negatieve dingen omdenken tot iets positief.
Wanneer ik een idee in mijn hoofd heb, zoek ik een kauwgum die daarvoor de beste vorm heeft. Soms werk ik ook omgekeerd. Ik zie een kauwgum met een bijzondere vorm en herken er meteen een draakje, een dansend koppeltje of zelfs een ruimtewezentje in. Aan één kauwgum werk ik gemiddeld 2 uur.
Wanneer ik aan het schilderen ben, houden veel mensen even halt om over mijn schouder mee te kijken. Ik praat graag met hen, haal veel energie uit die gesprekken. Op verzoek maak ik graag een kauwgum voor verliefde koppeltjes en mooie vrienden.
Ik let erop dat ik altijd schilder op de kauwgum zelf, niet op de brug of op de stoep. Zo vermijd ik dat het stadsbestuur me kan aanklagen voor het beschadigen van openbaar domein. Zo heb ik ooit een proces gewonnen, omdat de rechter oordeelde dat de eigenaar van de kauwgum verantwoordelijk is.
Een beschilderde kauwgum blijft meestal een zestal jaar kleur geven aan de stad. Wanneer ik naar huis ga, passeer ik gauw nog even aan mijn favoriete schilderijtjes. Eentje die ik voor mijn vriendin maakte bijvoorbeeld, geef ik graag af en toe wat extra zorg door nog een extra laagje vernis te geven.
Vanaf 31 mei beschildert Ben Wilson de platgetrapte kauwgum in de voetgangerszone rond de Beursschouwburg in Brussel. U kan hem daar live aan het werk zien.