Jantien en haar man zochten drie jaar lang intensief naar Tobi, die na een uitstapje in de tuin niet meer naar binnen kwam. We begonnen de moed te verliezen. Mijn man kon hem al heel snel loslaten, ik had er meer moeite mee, vertelt Jantien aan Linda.
Tot er op 12 juni vorig jaar eindelijk goed nieuws kwam. Mijn man en ik beseften die ochtend dat we precies twintig jaar samen waren. We besloten daarop een kopje koffie in de stad te drinken om het te vieren. Terwijl we op het terras waren, werden we gebeld door een onbekend nummer. Het was een dierenarts, die zei dat ze Tobi hadden gevonden.
Herkenning
Jantien wist niet wat ze hoorde, ze wou zo snel mogelijk naar Tobi. Maar haar kat bleek na al die jaren een nieuw baasje te hebben. Hij moest nu toevallig naar de dierenarts omdat zijn staart tussen de deur was gekomen, en toen de dierenarts zijn chip las, trof ze de gegevens van Jantien aan. Al die tijd had hij drie wijken verderop gewoond.
We zijn hem onmiddellijk gaan bezoeken, maar er was geen enkele herkenning vanuit zijn kant. Hoe graag ik hem ook wilde meenemen, ik wist dat ik moest doen wat het beste voor de kat was: hem bij zijn nieuwe gezin laten. Ik ging van een jubelstemming naar een grafstemming.
Boodschap
Ik ben heel lang boos geweest. Waarom had deze vrouw niet zijn chip gecheckt voordat ze Tobi in huis nam, klinkt het gefrustreerd bij Jantien. De vrouw hoopt dat haar verhaal ertoe leidt dat dierenartsen vaker chips uitlezen. Niet alleen checken of een dier er eentje heeft, maar ook of de gegevens nog kloppen. Dat had ons een hoop verdriet gescheeld.
Jantien heeft aan het nieuwe baasje van Tobi gevraagd om iets te laten weten als hij sterft. Ik denk dat ik Tobi dan pas écht kan loslaten.