Kristen Stewart: «We hebben ons enorm geamuseerd op de set van Charlie's Angels'. Liz (Elizabeth Banks, die de film regisseerde, mee schreef en ook een belangrijke rol speelt, nvdr.) is een heel grappige vrouw. Het was haar idee om de serie nieuw leven in te blazen. Ik had nooit eerder met haar gewerkt maar ik heb haar altijd bewonderd. We zijn heel andere persoonlijkheden. Zij kan overal een grap uit puren, terwijl ik eerder ernstig ben. Ik was geschokt toen ze me vroeg voor de film, dat ze een speelvogel in me zag en die kant vrij spel wilde geven. Niemand had dat ooit geprobeerd.»
Waarin verschilt deze Charlie's Angels' van de voorgaande versies?
«Het is tegelijk een onnozele en dwaze klucht, en een heel warme en goedbedoelde film die met beide voeten op de grond staat. We steken onze nek uit. Liz heeft het verhaal van Charlie's Angels' waarmee we opgegroeid zijn onder de loep genomen en ze heeft er de superheldenkantjes afgevijld. Ze heeft ervoor gezorgd dat die jonge vrouwen zowel herkenbaar en bereikbaar als inspirerend zijn. In haar versie bestaat er een wereldwijd netwerk van vrouwen die onstuitbaar zijn. Het zijn geen bovenmenselijke wezens die kunnen vliegen of kung-fu doen terwijl ze in de lucht hangen. Dit zijn slimme meiden die bevriend zijn met elkaar en samenwerken. En soms gaat het er heel absurd aan toe.»
Wat typeert jouw personage, Sabina?
«Zij is de listigste van het gezelschap. Ik zie haar als de compleet onverantwoorde oudere zus die de anderen onder haar hoede neemt. Sabina is bereid om een kogel op te vangen voor iemand anders, maar ze zit ook voortdurend met haar kop in de wolken. Het was plezant om gewoon de idioot uit te hangen.»
Weerspiegelt de film de veranderingen in de filmbusiness sinds #timesup?
«Het is in elk geval een opwindend moment om als vrouw actief te zijn in deze industrie en films te mogen maken. We zullen de komende jaren veel verhalen zien die in het verleden genegeerd werden. Ik wil daarmee overigens niet zeggen dat al die verhalen verteld zullen worden door vrouwen. Ik heb ook veel mooie ervaringen beleefd met mannelijke regisseurs. Nu hebben we echter de kans om de vrouwelijke visie op de wereld eerlijker weer te geven, en daar ben ik heel blij om.»
Je bent heel jong begonnen als actrice. Weet je nog wat jou ertoe gedreven heeft om voor de camera te gaan staan?
«Als kind was ik heel verlegen. Ik heb me nooit geroepen gevoeld om op een podium te kruipen en verhalen te vertellen. Niemand dacht dat ik ooit acteur zou worden. Maar ik ben wel opgegroeid in de filmwereld. Mijn moeder was script supervisor en mijn vader assistent-regisseur. Ik heb dus veel rondgehangen op filmsets en ik vond het een extreem coole plek. Ik wou om het even wat doen om er deel van uit te maken, en als kind zijn je keuzes beperkt. Het enige wat je kan doen, is acteur worden. Maar dat deed ik liever dan naar school te moeten gaan.»
Je bent nu 29. Sta je vandaag heel anders voor de camera dan pakweg tien jaar geleden, toen je beroemd werd door Twilight'?
«Vroeger zat ik vol angst en zorgen, nu heb ik meer vertrouwen in mezelf. Ik weet dat er iets moois zal ontstaan als ik mijn job doe en mezelf omring met de juiste creatieve partners. Vroeger zette ik mezelf constant onder druk. Ik dacht bij elke rol dat die me de ervaring en de kennis zou geven die ik nodig had. Nu lukt het me om wat meer afstand te nemen en mezelf niet de hele tijd te folteren. Ik denk dat ik op die manier ook langer zal leven. Zoveel stress is niet goed voor je gezondheid.»
Ruben Nollet