Leila Conners (foto links) en Leonardo DiCaprio (rechts) kennen elkaar al lang. Twaalf jaar geleden sloegen ze al de handen in elkaar voor de documentaire The 11th Hour', een pittige film over de gevolgen van het broeikaseffect voor onze planeet. DiCaprio fungeerde toen als producent en als verteller, en die dubbele rol vervult hij ook weer in Ice on Fire', een al even treffende update van de heikele klimaatsituatie. Al doen Conners en DiCaprio hun best om ook oplossingen en sprankeltjes hoop aan te reiken.
Hoe verloopt de samenwerking met DiCaprio als je een film als deze maakt?
Leila Conners: «Leo kent dit onderwerp als zijn broekzak. Hij heeft het project ook op de rails gezet omdat hij absoluut op het onderwerp wou terugkeren. Ik krijg alle ruimte om de film te maken die ik in gedachten heb, maar hij volgt alles op de voet. Hij vraagt nu en dan hoe het gaat, hij bekijkt verschillende montages van de film en hij geeft opmerkingen. Heel veel opmerkingen, maar altijd constructief. Hij denkt na over elk shot, elke scène, elk idee. En we hebben nauw samengewerkt om de vertelstem op punt te krijgen.»
Wat was de invalshoek voor Ice on Fire?
«Deze film heeft het specifiek over hoe onze planeet werkt en hoe wij als mensheid kunnen ingrijpen om de toestand te verbeteren. Daarnaast tonen we dat er een nieuwe bedreiging bijgekomen is: methaangas. Omdat de opwarming van de aarde niet ernstig genomen wordt op politiek niveau smelten de poolkappen sneller dan ooit. Met als gevolg dat het methaan dat onder het ijs gevangen zit plots vrijkomt, en dat gas is nog veel schadelijker dan CO2.»
Is Ice on Fire' een politiek pleidooi?
«Nee, het is een film voor de hele mensheid. Hij is niet politiek bedoeld. We zeggen wat de feiten zijn, hoe de wereld in elkaar steekt. We leven allemaal op dezelfde planeet. Daarom alleen al overstijgt Ice on Fire' het politieke niveau. Dit belangt ons allemaal aan. De hoeveelheid koolstof en methaan in de atmosfeer is aan het stijgen, het poolijs is aan het smelten en we weten goed genoeg wat de gevolgen zijn. Nu is het aan de mensen om er iets aan te doen, en dat kunnen we. We hebben de politiek niet eens nodig om het klimaatprobleem op te lossen. De mensen in de film die manieren zoeken om koolstof weer uit de atmosfeer te halen, doen het op eigen houtje. Ze trekken zich niets aan van politieke opinies.»
Het klimaat is de laatste tijd heel veel in de aandacht geweest. Merk je dat er een soort klimaatmoeheid ontstaat bij publiek en pers?
«Ik kan dat begrijpen, ja. Maar dat is een luxeprobleem. We moeten de handen uit de mouwen steken voor het te laat is. Aan het eind van de rit is het trouwens geen milieuprobleem. Ik vermijd de term milieu' zoveel mogelijk. Ik noem het een crisis voor de mensheid. Het gaat niet om een lokale kwestie. Moeder Natuur zal het hoe dan ook overleven, met of zonder de mens. Deze kwestie is per definitie voorpaginanieuws.»
In Ice on Fire' laat je veel mensen aan het woord die aan oplossingen werken. Welk idee spreekt jou het meest aan?
«Kelp. Dat is een speciaal soort zeewier dat enorm gemakkelijk CO2 opslorpt. Als we kelpboerderijen installeren in 9% van onze zeeën kunnen we onze CO2-uitstoot halveren. Kelp zal de wereld redden.»
Ruben Nollet
@rubennollet