Only You' gaat over een koppel dat het moeilijk heeft om een kind te krijgen. Waar komt je interesse in het thema onvruchtbaarheid vandaan?
Harry Wootliff: «Er bestaat bijna geen enkele film over het onderwerp. Dat is toch bizar? Ik wou een drama schrijven dat heel romantisch was maar nooit vals klonk. Ik hou van liefdeshistories. Daarnaast put ik uit mijn eigen ervaring. Mijn partner en ik hebben lang vruchteloos geprobeerd om zwanger te worden. Een beetje tegen mijn zin besefte ik hoe complex die ervaring was en dat er bijna een taboe rond hing. Dat was dus de ideale kapstok voor mijn film.»
Wat bedoel je met een romantisch verhaal dat vals klinkt?
«Ik denk aan al die verhalen over twee mensen die in perfect geluk samenleven tot het einde der tijden. Ik toon liever dat de moeilijke momenten even belangrijk zijn om de band binnen een koppel te versterken. Nu klink ik alsof ik die wijsheid van een of andere wenskaart geplukt heb, maar ik geloof het echt.» (lacht)
De film heeft het ook over een koppel met een leeftijdsverschil. Alleen is in dit geval de vrouw, Elena, bijna tien jaar ouder dan de man, Jake.
«Ik sta er altijd van versteld hoe provocerend de mensen het vinden om een vrouw te zien rondlopen met een man die veel jonger is dan zij. In het omgekeerde geval zou er niemand naar omkijken. Ik heb er tijdens de voorbereiding voor moeten knokken om dat gegeven in de film te houden. Mijn producenten gaven me feedback op mijn script, en elke keer vroegen ze me om het leeftijdsverschil te herleiden tot vijf jaar. Maar ik vond dat ik op die manier het probleem onder het tapijt zou vegen, en ik wou het er absoluut in hebben. Het is een probleem dat eigenlijk geen probleem zou mogen zijn. Ik had een heel specifiek beeld van die twee mensen, en ik wou ze samenbrengen in mijn verhaal.»
Welke valkuilen moest je vermijden toen je het scenario schreef?
«Elena mocht in geen geval een vrouw zijn die op zoek is naar een man om haar kinderwens te vervullen. Dat cliché wou ik vermijden. Vrouwen zijn intelligent genoeg om hun romantische verlangens en hun moederinstinct uit elkaar te houden. Ik lees de hele tijd artikels die stellen dat vrouwen tegenwoordig vergeten om kinderen te krijgen omdat ze voorrang willen geven aan hun carrière. Maar dat is totaal niet mijn eigen ervaring, of die van de mensen die ik ken. Een vrouw die het heel erg vindt dat ze nog geen kinderen heeft, zal gewoonlijk zeggen dat ze nog niet de juiste persoon ontmoet heeft. Dat is een heel andere reden. En als een oudere vrouw problemen heeft met vruchtbaarheid, is het niet omdat ze te lang heeft gewacht. Meestal heeft ze op jongere leeftijd geprobeerd om zwanger te worden, en is het vanwege een vruchtbaarheidsprobleem dat ze dan na enkele jaren medische hulp zoekt.»
Waarom heb je Only You' als titel gekozen?
«Een vriendin vertelde me ooit hoe moeilijk het is om met in-vitrofertilisatie te beginnen. Ze zei: Ik wou dat het gewoon ons beiden was'. Dat maakte indruk op mij. Een kind proberen te krijgen, is iets heel persoonlijks en intiems. En plots komt daar allerlei medisch personeel bij kijken. Dat geeft echt een gevoel dat er een indringer is. En dat jij als vrouw ergens tekortschiet. Ik wou het idee in de film verwerken dat de ander voldoende is. Dat een kind geen logisch gevolg is van een relatie maar een specifiek en apart verlangen. Een paar jaar geleden liep mijn toenmalige relatie op de klippen, en mijn nichtje vroeg me: Jullie zijn dus geen gezin meer?' In haar ogen vormden mijn vriend en ik een gezin, met ons tweetjes. Ik vond dat heel mooi. Om naar de film terug te keren: ik heb snel begrepen dat het niet eenvoudig zou zijn om het onderwerp te verkopen aan de producenten. De oplossing was om me te concentreren op de liefdesrelatie die begint te wankelen. We voelen niet allemaal de behoefte om kinderen te krijgen, maar we hebben wel allemaal al problemen gekend om een liefdesrelatie te beschermen. Er zijn ook alleenstaande mensen die me komen zeggen dat mijn film hen geraakt heeft, en daar ben ik heel blij mee. Want zelfs als je beslist dat je je beter voelt op je eentje of zonder kinderen, zet de norm je onder druk om je af te vragen of het je het toch niet beter anders zou doen.»
Stanislas Ide