Welke herinneringen bewaren jullie aan de eerste Bad Boys'?
Adil El Arbi: «We zijn ermee opgegroeid. Dat was zoals Beverly Hills Cop', het soort films die je tien keer op televisie zag, met zwarte acteurs in de hoofdrol. Ze gaven me bijna goesting om flik te worden.» (lacht)
Bilall Fallah: «Ik was een enorme fan van het duo Will Smith en Martin Lawrence. Ik keek elke dag na school naar The Fresh Prince of Bel-Air'. Ik herinner me nog goed dat ik op mijn tiende bad boy speelde op de speelplaats.»
En nu mochten jullie de derde episode maken. Wat zijn de ingrediënten voor een geslaagde sequel?
Adil: «Het mocht in elk geval geen kopie zijn van de eerste twee. De hoofdpersonages zijn intussen een pak ouder geworden, en dat wilden we niet wegmoffelen. In onze film wil de ene jong blijven en de andere niet.»
Bilal: «Toen ik het scenario las, voelde ik dat we er echt een goeie film van konden maken. We hoefden het niet enkel voor het geld te doen. Omdat het ook gaat over hoe de vriendschap tussen de twee hoofdpersonages geëvolueerd is, krijgt het verhaal een wat diepere dimensie.»
Hoe zijn de producenten eigenlijk bij jullie terechtgekomen?
Adil: «We wisten dat er plannen waren voor een derde film maar dat het project in het slop zat. Wij droomden ervan om naar Hollywood te gaan en dat vervolg te maken.»
Bilal: «We waren er al over bezig in onze eerste interviews, toen we nog kortfilms maakten. Dat kan je nagaan.»
Adil: «Op een bepaald moment hebben we Jerry Bruckheimer (de producent, nvdr.) ontmoet. Hij vroeg ons wat we wilden doen, en we zeiden meteen Bad Boys 3!'. Toen de regisseur die het oorspronkelijk zou doen afhaakte, stonden we klaar.» (lacht)
Waren er ook minder aangename verrassingen?
Adil: «Het is stom, maar wat mij het meest verrast heeft, is hoe weinig slaap je krijgt. Elke dag opnieuw staan er 200 mensen rond jou die je voortdurend bombarderen met vragen! En soms zou je willen dat je gewoon kan zeggen Euh ik weet het niet!' (lacht) Het gebeurde ook dat de acteurs voelden dat we twijfelden aan een detail. En dan hoor je Will Smith aan iedereen verkondigen Oké gasten, iedereen mag naar huis, we moeten een uurtje overleggen!'»
Hoe verliep jullie eerste ontmoeting met Will Smith?
Adil: «De allereerste keer was in 2015. We waren toen nog heel discreet... en plots kwam hij voor ons staan alsof hij een kameraad was die we twee dagen eerder nog gezien hadden.»
Bilal: «Ik volgde hem daarvoor al op de sociale media, en ik kan je vertellen dat hij in het echte leven precies dezelfde is: authentiek, eerlijk en respectvol. Eigenlijk is hij even sympathiek als iedereen denkt.»
Hebben jullie het gevoel dat jullie een Belgische toets toegevoegd hebben aan de film?
Adil: «Onze cameraman! (lacht) Nee, we hebben zeker niet geprobeerd om de Europeaan uit te hangen. Het was vooral onze bedoeling om een hommage te maken aan de actiefilms van de jaren 1990. We hebben al lang geen films meer gezien zoals Die Hard' of Lethal Weapon'.»
Heeft de studio jullie ooit laten weten dat het jullie gelukt was?
Adil: «We weten eigenlijk nog altijd niet honderd procent zeker of het ons gelukt is. (lacht) Het was ongelooflijk moeilijk. We hebben zoveel getwijfeld dat we elke keer als we complimenten kregen dachten Dat zal wel!' En toen kwamen al die goeie kritieken.»
Bilal: «We hadden gedacht dat de critici ons in mootjes zouden hakken. Elke keer dat er zo'n positief artikel binnenliep, keken we elkaar blij aan en vroegen ons af wat er gebeurde.»
De film doet het heel goed aan de kassa, en nu zijn jullie in België om hem aan het publiek voor te stellen. Fier?
Adil: «Het is alsof we teruggekomen zijn met de wereldbeker voetbal! Het doet echt deugd. We hebben de indruk dat we naar de ruimte gevlogen zijn, naar een andere planeet, en dat we nu weer op aarde zijn geland.»
Stanislas Ide