Mensen in armoede consumeren weinig en niet-duurzame consumptiepatronen zijn vaak een gevolg van ongelijke maatschappelijke structuren. "Zo wonen ze vaker in oude, energieverslindende woningen, een gevolg van de werking van onze huisvestingsmarkt", klinkt het.
Transport
Onderzoekers Petra Zsuzsa Lévay en Josefine Vanhille van de UAntwerpen gingen aan de slag met een databank die consumptie- en inkomensgegevens koppelt aan informatie over de broeikasgasuitstoot van elke consumptiecategorie. Daaruit blijkt dat, hoewel meer vervuilende categorieën als energie en huisvesting zwaarder doorwegen in de uitgaven van arme huishoudens, de consumptie van de bovenste 10% in de inkomensverdeling verantwoordelijk is voor dubbel zo veel broeikasgasuitstoot als die van de armste 10%. Rijkeren stoten veel meer uit in hun transport en verbruik van goederen en diensten.
Sociaal beleid
In 2013 woonde 55% van de arme huishoudens in Vlaanderen in een niet-duurzame woning, tegenover 37% van de rest van de Vlaamse huishoudens. In 2018 waren dat nog respectievelijk 35% en 17%. Hoewel het aantal arme huishoudens in een niet-duurzame woning dus daalt, is hun aandeel nog steeds dubbel zo hoog. Volgens Peter Raeymaeckers, een van de redacteurs van het jaarboek, is er een belangrijke rol weggelegd voor de overheid bij het verduurzamen van de woningen van huishoudens met een laag inkomen. "Wanneer een woning duurzamer wordt, verhoogt ook de huurprijs. De hogere woonuitgaven blijken niet volledig gecompenseerd te worden met lagere energiekosten. Daarom is er nood aan een ecosociaal beleid, dat ervoor zorgt dat de huurprijsverhoging in lijn ligt met de verlaging van de energiekost."