Rundskop', The Drop' en nu Le Fidèle'. Hoe vind je het om opnieuw met Michaël R. Roskam samen te werken?
Matthias Schoenaerts: "Fantastisch! Michaël is ook een van mijn beste vrienden geworden. Le Fidèle' is een liefdesverhaal, en vriendschap, echte vriendschap, is een vorm van liefde. Het feit dat we graag met elkaar samenwerken, brengt ons bij elkaar. Ik geloof echt dat plezier voor harmonie zorgt, en die maakt de creativiteit die in ons zit toegankelijker. En dat zorgt dan weer voor een vredig gevoel. Ik denk dat al die emoties aan de basis liggen van die film. Het is uiteraard een misdaadfilm, een gangsterfilm. Maar de misdaad staat niet centraal. De film wordt gedreven door de hartstocht tussen beide helden."
Gigi lijkt helemaal niet op Jacky van Rundskop ...
"Uiterlijk wilde ik dat ze elkaars tegenpolen waren, maar ze hebben iets gemeen: ze zijn allebei in de val gelopen. Gigi is zachtaardig, stijlvol. Hij heeft, net als Jacky, een gevaarlijk en mysterieus kantje, maar is fijnzinniger, vrouwelijker. Patrick Haemers was duidelijk een referentie. Ik wil het beeld van de gangster niet romantiseren, maar hij had iets fijns, iets zachts in zijn stem. Die gast was mooi! Hij zag er helemaal niet uit als een gangster. Als je hem ziet, zou je denken dat hij een pianist is."
Rundskop', The Drop', Maryland', The Loft'... Wat spreekt je zo aan in de rol van slechterik?
"Misdaad zorgt voor een bepaalde spanning. En als spanning goed opgebouwd is, werkt dat altijd in films. Wat mij ook nog boeit bij slechteriken is niet hun slechte kant. Eigenlijk heb ik een hekel aan crapuul. Maar er zijn criminelen die zo geworden zijn door de omgeving waarin ze zijn opgegroeid. Voor hen is het een manier om te overleven, maar diep vanbinnen zijn ze niet crapuleus. Gigi doet crapuleuze dingen, maar diep vanbinnen is hij niet zo. Dat ziet Bibi en daardoor wordt ze verliefd. Ze weet dat Gigi liegt omwille van zijn levensstijl, maar dat zijn hart niet liegt."
Je stort je helemaal in elke rol, zowel lichamelijk als emotioneel ...
"Dat hangt ervan af. Elke rol heeft zijn eigenheid. Je moet dus ook creatief zijn in je aanpak. Anders verveel je je. De enige constante is vrijgevigheid. Ik geloof erin op menselijk vlak, maar ook op wetenschappelijk vlak. Het heeft gewoon met energie te maken. Als er vrijgevigheid is, is er harmonie en dan loopt alles vlotter. Wanneer je alles herleid tot positieve en negatieve energie, wordt het simpel. Je ziet snel wanneer je het moet afstappen. Heb je er een slecht gevoel bij? Vertrek dan. Heb je er een goed gevoel bij? Dan moet je blijven. Zo simpel is het."
Merk je tussen België en de Verenigde Staten verschillen in de manier van werken, in de opnames?
"Het is waar dat de Amerikanen werkers zijn. Ze hebben een winnaarsmentaliteit: als je ergens wilt geraken, dan steek je je handen uit de mouwen en ga je ervoor. In Europa zijn we twijfelaars. Ik wil niet veralgemenen, dat is gevaarlijk. Maar als je vergelijkt, dan merk je toch een bepaald uitstelgedrag. Maar goed, het is een andere filosofie. Wij werken om te leven. Zij leven om te werken. Dus op korte termijn heb je zoiets van: die energie, die discipline, wow! Met die mentaliteit en als je talent hebt, kan je heel ver geraken in de Verenigde Staten. Maar je zal non-stop werken. Je moet ook de tijd vinden om te leven. En dat kunnen we in Europa. Ik ga graag naar Amerika om deel uit te maken van die hup hup we gaan ervoor'. Maar om te leven? Geef mij maar Europa."
We zagen op je Instagramaccount dat je onlangs Robert De Niro hebt ontmoet. Wat betekent dat voor jou?
"De Niro is toch wel de grootste nog levende filmacteur. Geen enkele acteur kan uitpakken met zo'n lange filmlijst. Op menselijk vlak wat de ontmoeting fantastisch. Ik weet niet of hij altijd zo is, maar hij was ongelooflijk vriendelijk en gewoon. En grappig! We waren zodanig aan de praat geraakt dat ik mijn vliegtuig bijna gemist had. Hij bleef me maar wijn bijschenken!"
Zie je jezelf als acteur op de leeftijd van De Niro?
"Neen. Er is zoveel te doen in het leven, zoveel te ontdekken in de wereld ... Ik vertel je een anekdote. Tijdens mijn laatste opnamedag van 'Our Souls At Night' had ik een gesprek met Robert Redford. Ik vroeg hem: 'Waarom ben je op jouw leeftijd nog aan het werk?' Je ziet dat niet op het scherm, maar in het echt ziet hij er oud uit. Hij is niet goed ter been ... Je voelt ook dat hij aanvoelt dat het einde nabij is. Op een bepaalde leeftijd besef je dat en ik voel dat dat bij hem zo is. Ik stel hem dus de vraag en met de charme die hem typeert, antwoordt hij mij: Weet je wat er gebeurt als een acteur van mijn leeftijd ermee stopt? Dan sterft hij. En het eerste wat toen in mij opkwam, was: Dat zal mij nooit overkomen. Ik zal dit nooit zeggen. Ik zal sterven op een berg op Kreta, dicht bij de goden, dan ben ik er sneller." (lacht)
Het is een andere visie op het vak ...
"Het is geen visie over het vak, het is een visie over het leven. Hij blijft werken omdat het hem in leven houdt. Dat vind ik juist prachtig. Die acteur heeft alles bewezen. Hij heeft zich maatschappelijk en politiek geëngageerd, was een van de grootste beroemdheden van zijn tijd, heeft met topacteurs samengewerkt, Sundance opgericht, meerdere generaties geïnspireerd ... Het enige wat hij vandaag dus nog wil doen, zijn eenvoudige en oprechte rollen. Dat is zo mooi. Ik krijg er kippenvel van!"
Elli Mastorou