Bjorg Lambrecht finishte op tien seconden als vijfde, Pieter Serry was als negende de derde Belg in de top tien.
Wedstrijdverloop
Al snel vormde zich een kopgroep met Dries De Bondt, Arjen Livyns, Edward Planckaert, Ludovic Robeet, Frederik Backaert en de Italianen Francesco Bongiorno en Andrea Peron. Het peloton liet begaan, de zeven mochten hun voorsprong uitbouwen tot vijf 5 minuten. De drie plaatselijke ronden van elk 23,4 kilometer konden ze aansnijden met een voorsprong van 1:10 op de grote groep, waarin Lotto Soudal het tempo opdreef. Tosh Van der Sande trok in de tegenaanval en kreeg Mikkel Honoré met zich mee. Nadat Van der Poel zich naar dat gezelschap gerept had, hielden Van der Sande en Honoré meteen de benen stil en smolt achter de leiders alles weer samen.
Alaphilippe was de aanstoker van een elitegroepje dat zich vormde op 17 kilometer van de streep. Van der Poel, Wellens, Matthews en Impey waren mee. Achter dat vijftal groepeerde Bahrain Merida zich. Impey kraakte tijdens de beklimming van de Holstheide, de op twee na laatste helling van de dag. Net voor de top van de IJskelderlaan demarreerde Alaphilippe, maar een kloof kon hij niet slaan. Achter de leiders kwam de tegenreactie nooit geordend op gang, al kreeg het kwartet ook nooit veel voorsprong. De vier hielden stand en in de sprint was Van der Poel duidelijk de sterkste.
Voor Van der Poel is het de zestiende zege op de weg, de vierde al dit seizoen. Eerder dit jaar won hij GP Denain, Dwars door Vlaanderen en een rit in de Ronde van de Sarthe. Op de erelijst volgt hij Tim Wellens op. Zijn vader Adrie van der Poel won de Brabantse Pijl in 1985.