Veel mensen geloven dat het dialect met het meeste sociale prestige ook de enige correcte en aanvaardde vorm van de taal is, terwijl alle dialecten en accenten taalkundig gezien geldig zijn. De taalkundige Rosina Lippi-Green noemt de opvatting de "standaardtaal-ideologie". Zo worden sommige leerkrachten onder druk gezet om hun aangeboren accent in te tomen.
Bekwamer
Een studie uit 1960 bevestigt dat luisteraars iemand bepaalde persoonlijke kenmerken toe-eigenen zoals intelligentie, grootte, opleiding,..., gebaseerd op hoe iemand klinkt. Andere studies bewijzen dat mensen personen met een standaardaccent slimmer en bekwamer vinden voor jobs met veel aanzien. Zo vinden ze personen met niet-standaardaccenten geschikter voor banen met een lagere status.
Stereotype
Door een accent kunnen mensen anderen beoordelen op vlak van hun regionale achtergrond, klasse of etniciteit. Sommige personen discrimineren zo, zonder het zelf te weten, degenen die een minderheidstaal spreken.
Zo zijn er over de jaren heen heel wat stereotypes ontstaan. New Yorkers zijn bijvoorbeeld onbeleefd in hun manier van spreken, Britten die de standaardtaal spreken, zijn goed opgevoed en mensen uit Birmingham praten als criminelen.
Het is dus niet verwonderlijk dat sommige mensen bewust hun aangeboren accent onderdrukken om zo niet gediscrimineerd te worden in bijvoorbeeld de zoektocht naar een job.